Κάποιος αδελφός ρώτησε έναν γέροντα: «Επειδή με κρίνατε κατάλληλο για την υπηρεσία του νοσοκομείου, πες μου, πάτερ, μήπως πρέπει να διαβάζω ιατρικά βιβλία και να εφαρμόζω τις οδηγίες τους, ή μήπως είναι προτιμότερο να μην ασχολούμαι με αυτά και να τα αποφεύγω, επειδή περισπούν τον νου, μην τυχόν δεν προσέξω και μου γεννήσουν και κενοδοξία, και να αρκεστώ σε όσα ξέρω, κάνοντας στους αρρώστους διάφορα με λάδι και ατμόλουτρα και αλοιφές και γενικά τα παρόμοια, τα οποία κάνουν και όσοι δεν διαβάζουν ιατρικά βιβλία».
Ο γέροντας αποκρίθηκε: «Επειδή δεν φτάσαμε ακόμη στην τελειότητα, ώστε να απαλλαγούμε τελείως από την αιχμαλωσία των παθών, μας συμφέρει περισσότερο να απασχολούμαστε με τα ιατρικά βιβλία παρά με τα πάθη· δεν πρέπει όμως να έχουμε σε αυτά την ελπίδα μας αλλά στον Θεό που θανατώνει και δίνει ζωή (Α’ Βασ. 2:6), ο οποίος λέει· “Εγώ πληγώνω και εγώ θεραπεύω” (Δευτ. 32:39). Διαβάζοντας λοιπόν αυτά ή και ρωτώντας άλλους για τέτοια θέματα, μην ξεχνάς ότι χωρίς τον Θεό κανείς δεν θεραπεύεται. Αυτός λοιπόν που ανέλαβε κάτι τέτοιο, οφείλει να το κάνει αυτό στο όνομα του Θεού, και ο Θεός θα τον βοηθά. Η ιατρική τέχνη δεν εμποδίζει κανέναν να είναι ευσεβής, αλλά να την έχεις όπως τις άλλες εργασίες των αδελφών. Με φόβο Θεού να κάνεις ό,τι κάνεις, και θα φυλαχτείς με τις ευχές των αγίων. Αμήν».
Είπε τότε ο αδελφός: «Άλλη φορά μου είπες ότι ένας τρόπος να κόψει κανείς το θέλημά του είναι να μη φιλονικήσει ποτέ για να επιβάλει το θέλημά του ή την άποψή του. Τι λοιπόν, πάτερ; Προσφέρω, ας πούμε, σε έναν άρρωστο κάτι ωφέλιμο, και τυχαίνει να τον βλάψει, και στενοχωριέμαι θεωρώντας ότι έκανα το θέλημά μου. Επίσης, βλέπω ότι όλη τη μέρα είμαι μέσα στον περισπασμό, και σχεδόν δεν με αφήνει ούτε να θυμηθώ τον Θεό. Πες μου, λοιπόν, τι να κάνω; Γιατί πιστεύω ότι από αυτό το έργο θα έχω τη σωτηρία».
Αποκρίθηκε ο γέροντας: «Αν επιβάλεις την άποψή σου νομίζοντας ότι αυτό που δίνεις στον άρρωστο θα τον βοηθήσει, και συμβεί να τον βλάψει, ο Θεός, βλέποντας την καρδιά σου, δεν θα σε καταδικάσει, γιατί ξέρει ότι τον έβλαψες, ενώ ήθελες να τον ωφελήσεις. Αν όμως σε συμβουλέψει κάποιος έμπειρος, και εσύ περιφρονήσεις τη γνώμη του και κάνεις αυτό που νομίζεις, αυτό είναι υπερηφάνεια και θέλημα.
» Σχετικά τώρα με τον περισπασμό, άκουσε: πολλοί ακούν συνέχεια για κάποια πόλη, και συμβαίνει να μπουν σε αυτήν, χωρίς να ξέρουν ότι είναι αυτή. Αδελφέ, όλη τη μέρα έχεις τη μνήμη του Θεού και δεν το γνωρίζεις; Γιατί, το να έχει κανείς εντολή και να φροντίσει να την τηρήσει, αυτό και υποταγή είναι και μνήμη Θεού. Και καλά σου είπε ο αδελφός Ιωάννης· “Αφαίρεσε πρώτα τα φύλλα, δηλαδή τις ενέργειες των παθών, και με την προσταγή του Θεού θα αφαιρέσεις και τους καρπούς, δηλαδή τα ίδια τα πάθη”. Αφού λοιπόν δεν γνωρίζεις το συμφέρον σου, ακολούθησε αυτούς που το γνωρίζουν· αυτό είναι η ταπείνωση, και έτσι θα βρεις τη χάρη του Θεού.
» Και εκείνο που είπες, ότι από αυτό το έργο θα έχεις τη σωτηρία, καλά το είπες· γιατί στον ερχομό σου δεν ήταν αμέτοχος ο Θεός, αλλά αυτός σε οδήγησε. Ενδυναμώσου με τη χάρη του Κυρίου, γιατί έχεις πολύ κέρδος από τον περισπασμό αυτόν που λες».
Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, τόμος Γ’, Υπόθεση ΙΕ’ (15), σελ. 131, Από τον άγιο Βαρσανούφιο. Εκδόσεις Το Περιβόλι της Παναγίας, Θεσσαλονίκη 2006.
