Τα παιδιά από τη φύση τους τρέφουν ιδιαίτερο σεβασμό απέναντι στους γονείς. Το φυσικό αυτό αίσθημα εμπνέει και η πέμπτη εντολή. Θα ήταν ίσως εντελώς περιττό να πούμε στους γονείς: Φερθείτε με τέτοιο τρόπο, ώστε να σας σέβονται τα παιδιά σας.
Βέβαια το παιδί γνωρίζει, ότι πρέπει να τιμά τον πατέρα και τη μητέρα, ότι αυτό ζητάει ο Θεός. Τί γίνεται όμως, όταν βλέπει στους γονείς κάτι που προκαλεί απέχθεια, αντιπάθεια και ταραχή στην αθώα παιδική του ψυχή, κι έτσι δεν μπορεί να τους σεβαστεί παρ’ όλη τή θέλησή του; Πώς μπορεί το παιδί να σεβαστεί ένα πατέρα μέθυσο, μιά μητέρα που βρίζει και καταριέται, γονείς που καβγαδίζουν συνεχώς; Το κακό παράδειγμα των γονιών όχι μόνο κλονίζει το σεβασμό του παιδιού σ’ αυτούς, αλλά υπονομεύει και το θεμέλιο της υπακοής. Δεν θα σκεφτεί άραγε το παιδί: «Μα τί είδους γονείς είστε σεις;»
Γι’ αυτό οι γονείς πρέπει να προσέχουν τη συμπεριφορά τους και ν’ αποφεύγουν κάθε τι που μπορεί να κλονίσει το σεβασμό του παιδιού απέναντί τους. Πρέπει πρώτα οι ίδιοι να διακατέχονται από αισθήματα αμοιβαίου σεβασμού και να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με λεπτότητα. Να μην αποδοκιμάζουν ποτέ ο ένας τον άλλο, και να μην επιτρέπουν στον εαυτό τους απρεπείς συζητήσεις, κυρίως μπροστά στά παιδιά. Δεν πρέπει τα παιδιά ν’ ακούνε εκφράσεις, όπως: «Δε θά ‘χεις προκοπή, όπως ο πατέρας σου», «Το ίδιο άχρηστος θα γίνεις, σαν τον πατέρα σου». ‘Η: «Σπάταλη είσαι κι εσύ, σαν τη μητέρα σου», «Όλο ψέματα λες, σαν τη μάνα σου». Όπου ακούνε τα παιδιά τέτοια λόγια, μάταια ζητάμε σεβασμό και υπακοή.
Γονείς! Μην επιτρέπετε ποτέ στον εαυτό σας άπρεπα παιχνίδια και αστεία με τα παιδιά. Ο πατέρας που συνηθίζει να κάνει «καραγκιοζιλίκια» μπροστά στα παιδιά του, δεν μπορεί να περιμένει σεβασμό άπ’ αυτά, ούτε να διαμαρτυρηθεί για την άπρεπη συμπεριφορά τους.
Αυτό δεν σημαίνει ότι απέναντι στα παιδιά μας πρέπει να είμαστε πάντα αυστηροί και σοβαροί. Εύκολα μπορεί ο καθένας να ξεχωρίσει την τρυφερή και λεπτή σοβαρότητα των γονιών, καθώς και τα μετρημένα και προσεκτικά αστεία, από τους ανάρμοστους αστείσμούς, που κατεβάζουν το κύρος τους. Απένανα στο σοβαρό και στοργικό πατέρα τα παιδιά τρέφουν πάντα μεγαλύτερο σεβασμό. Ένα βλέμμα του ειναι αρκετό για να υπακούσουν αμέσως.
Θέλετε τα παιδιά σας να είναι υπάκουα; Δείξτε τους την αγάπη σας. Όχι όμως την αγάπη που μαλθακώνει το παιδί, που υποχωρεί σ’ όλες τις απαιτήσεις του, αλλά τη συνετή και εγκάρδια αγάπη, που αποβλέπει στο καλό του. Όπου το παιδί βλέπει μιά τέτοια αγάπη, εκεί υπακούει όχι από φόβο, άλλ’ από σεβασμό.
Μη μένετε αδιάφοροι στις χαρές και τις θλίψεις του παιδιού. Μη λέτε ποτέ ότι τα παιδιά είναι βάρος και βάσανο για σας. Μη δείχνετε ποτέ ότι κάποια θυσία σας για χάρη τους είναι πολύ μεγάλη η πολύ βαριά.
Δώστε στα παιδιά σας ο,τι χρειάζονται σε κάθε περίσταση, με προθυμία και χαρά. Πώς είναι δυνατό ν’ αγαπάει τους γονείς του το παιδάκι, όταν αυτοί γογγύζοντας του δίνουν ένα κομμάτι ψωμί;
Προσφέρετε πότε-πότε στο παιδί σας τις ανάλογες ικανοποιήσεις και μικροχαρές. Ένα δωράκι στις γιορτινές ημέρες ή στην ονομαστική του εορτή, ενισχύει την παιδική αγάπη.
Ελκύστε κοντά σας την καρδιά των παιδιών σας, δημιουργώντας σχέσεις ειλικρίνειας κι εμπιστοσύνης μαζί τους. Η καχυποψία και η έλλειψη εμπιστοσύνης σκοτώνει την αγάπη.
Μην προσθέτετε στις δίκαιες τιμωρίες περιφρονητικούς εμπαιγμούς και παρατηρήσεις που πληγώνουν. Μια τέτοια συμπεριφορά σκληραίνει την καρδιά κι εξαφανίζει κάθε ίχνος αγάπης.
Γονείς! Σας έδειξα τα βασικά μέσα, που θα χρησιμοποιήσετε με ευσυνειδησία, για να γίνουν τα παιδιά σας υπάκουα.
Πρώτ’ άπ’ όλα, συνηθίστε τα να σας ακούνε, επειδή αυτό,είναι το θέλημα του Θεού.
Φροντίστε έγκαιρα να μη ριζώσει μέσα τους η ιδιοτροπία. Μην ανέχεστε το πείσμα τους και την αυθάδεια σ’ οποιονδήποτε.
Μην τους δίνετε όλα όσα ζητούν. Συνηθίζετέ τα στον αυτοπεριορισμό, την εγκράτεια και τη λιτότητα.
Απαιτείτε πάντα από τα παιδιά σας να κάνουν ό,τι τους λέτε αμέσως και με ακρίβεια. Ζητάτε με σταθερότητα να γίνεται αυτό που μια φορά είπατε. Αλλά για να μπορούν τα παιδιά να υπακούουν, μην τους λέτε ποτέ να κάνουν κάτι που ξεπερνάει τις δυνάμεις τους.
Μην έχετε καπρίτσια και μην είστε αυθαίρετοι στις απαιτήσεις σας, επιτρέποντας σήμερα αυτό που χθες είχατε απαγορεύσει.
Στις ενέργειες που αφορούν στά παιδιά, μην έρχεστε σε αντίθεση μεταξύ σας.
Φροντίστε να διατηρηθεί και στο μέλλον ο σεβασμός των παιδιών απέναντί σας, αποφεύγοντας κάθε τι που μπορεί να τον κλονίσει.
Τέλος, μην ξεχνάτε ποτέ να επικαλείστε την ευλογία του Θεού στο έργο της ανατροφής των παιδιών σας. Μόνο τότε οι κόποι, οι αγώνες και οι φροντίδες σας θα στεφανωθούν μ’ επιτυχία.
