Θέλοντας ο Κύριος να μας δείξη τον τρόπον, πως να βγάνωμεν εκείνην την κατάραν, οπού έλαβε ο πατέρας μας Αδάμ μέσα εις τον Παράδεισον και η μητέρα μας η Εύα, εβαπτίσθη ο Κύριος εις τον Ιορδάνην ποταμόν από τον τίμιον Πρόδρομον. Πρέπει και εμείς οι ευσεβείς χριστιανοί, αδελφοί μου, να χαιρώμεστε και να ευφραινώμεστε χιλιάδες φορές εις τα πολλά καλά, οπού μας εχάρισεν ο Κύριος, και μάλιστα εις το άγιον Βάπτισμα.
Πρέπει και εμείς να φυλάγωμεν το Βάπτισμά μας καθαρόν και αμόλυντον όσον είναι δυνατόν. Ειδέ και τύχη και σφάλωμεν ως άνθρωποι, ας είναι δοξασμένος ο πανάγαθος Θεός, οπού μας εχάρισε και δεύτερον βάπτισμα, την αγίαν Εξομολόγησιν, διατί αβάπτιστος και ανεξομολόγητος άνθρωπος είναι αδύνατον να σωθή. Καλύτερα, αδελφέ μου, να θανατώσης εκατό ανθρώπους βαπτισμένους παρά να αφήσης ένα παιδίον αβάπτιστον να αποθάνη.
Και αν τύχη ανάγκη και θέλη να αποθάνη το παιδίον και δεν επρόφθασεν ο παπάς να το βαπτίση, ας το βαπτίση όποιος τύχη, ο πατέρας, η μητέρα, αδελφός, γείτονας και μάλιστα η μαμμή. Βάλε αρκετόν νερόν και λάδι και σταύρωσέ το και βάπτισέ το. Ειπέ: Βαπτίζεται ο δούλος του Θεού εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, Αμήν. Και αν ζήση, το τελειώνει ο παπάς. Μα έτυχε και δεν έχεις νερό; Πάρε τρεις φούχτες χώμα και χύσε το εις το κεφάλι του και ειπέ καθώς και πρώτον. Έτυχε πάλιν και δεν έχεις και χώμα; Βάπτισέ το εις τον αγέρα και ειπέ ομοίως.
Ομοίως πάλιν αν τύχη ανάγκη και θέλη να αποθάνη και ένας άνθρωπος και δεν επρόφθασε ο παπάς να τον εξομολογήση, ας εξομολογηθή εις όποιον τύχη και να αποθάνη εξομολογημένος είναι ελπίδα πως ημπορεί να σωθή, ειδέ να μεταλάβη ανεξομολόγητος, δεν ωφελεί τίποτες.
Άγιοι ιερείς, πρέπει να έχετε κολυμβήθρες μεγάλες εις τας εκκλησίας έως οπού να χώνεται όλον το παιδίον μέσα, να κολυμβά, οπού να μην μείνη ίσα με του ψύλλου το μάτι άβρεχο, διατί και εκεί προχωρεί ο διάβολος και δια τούτο τα παιδιά σας σεληνιάζονται, δαιμονίζονται, έχουν φόβον, γίνονται κακορρίζικα, διατί δεν είναι καλά βαπτισμένα. Όποιος θέλει να κάμη δια την ψυχήν του από την ευγένειά σας καμμίαν κολυμβήθρα, ας σηκωθή απάνου να του ειπώ, πώς πρέπει να την κάμη και να βάλω και όλους τους χριστιανούς να τον συγχωρέσουνε, να λάβη μίαν συγχώρεσιν, οπού να έδινε χίλια πουγγιά δεν την εύρισκε.
Ωσάν εβαπτίσθη ο Κύριος, αδελφοί μου, εις τον Ιορδάνην ποταμόν από τον Τίμιον Πρόδρομον, αρχίνισε να διδάσκη τον κόσμον να μετανοούν, να βαπτίζωνται εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Θέλοντας ο Κύριος να ξεριζώση κάθε απιστίαν και κάθε κακίαν από την καρδίαν των ανθρώπων, δεν εμεταχειρίσθη να δίνη άσπρα (χρήματα) και φλωριά, καθώς οι αιρετικοί και μάλιστα ο Αντίχριστος, αλλά αρχίνισε να κάμνη θαύματα, καθώς του έπρεπε ωσάν Θεός, να ιατρεύη τυφλούς και κουφούς και λεπρούς και δαιμονισμένους και το μεγαλύτερον να προστάζη τους νεκρούς να ανασταίνωνται. Ανέστησε και τον Λάζαρον, οπού είχε τέσσαρες ημέρες εις τον τάφον, έζησε και τριάντα χρόνους ύστερα από την ανάστασιν και έγινε και αρχιερεύς. Και βλέποντας οι άνθρωποι φανερά τον Χριστόν μας να κάνη θαύματα εκατάλαβαν πως είναι Θεός, διατί μόνος ο Θεός έχει την εξουσίαν να προστάζη τους νεκρούς και να ανασταίνωνται. Έπιπταν εκεί άνθρωποι χιλιάδες και επίστευαν και εβαπτίζονταν.
Από το βιβλίο: Μαρία Αλ. Μαμασούλα, “Ο Εθναπόστολος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός”. Εκδ. Ενωμένη Ρωμηοσύνη, Θεσσαλονίκη 2016, σελ. 261.
Το άγιον Βάπτισμα
