Ο τελευταίος στίχος της σημερινής περικοπής (Ματθ. 4.18-23) λέγει: «Και περιήγεν όλην την Γαλιλαίαν ο Ιησούς διδάσκων… και κηρύσσων το ευαγγέλιον της βασιλείας και θεραπεύων”.
Ας ενδιατρίψουμε σήμερα στα αποτελέσματα της καινής διδαχής του Υψίστου Διδασκάλου.
Η δεσποτική διδαχή φωτίζει και εξάγει από την άγνοια. Αποκαλύπτει την Αποκάλυψη προς όλους και προς τον καθένα ξεχωριστά. Ο άγιος Νικόδημος, ο νυχτερινός μαθητής, αν και ήταν διδάσκαλος του Ισραήλ, είχε σκοτάδι πριν από τη συζήτησή του με τον μοναδικό και ασύγκριτο Διδάσκαλο (Ιω. 3.10).
Παραμυθεί και παρηγορεί. Ας ανακαλέσουμε στη μνήμη μας την ενθάρρυνση προς εκείνη τη μαύρη χήρα της Ναΐν, που κήδευε τον μονάκριβο γιο της, “Μη κλαίε”. Πόσες φορές ο θείος λόγος δεν μας ενισχύει; Και τι κάνει στη συνέχεια;
Ανασταίνει. Ανασταίνει εδώ το παιδί (Λουκ. 7.14-15). Αργότερα στη Βηθανία ανασταίνει τον Λάζαρο (Ιω. 11.17-44), νεκρό από τέσσερις ημέρες –θαύμα πρωτοφανές και ανεπανάληπτο.
Διεγείρει προς μετάνοια, ανασταίνει από τον πνευματικό θάνατο, προκαλώντας την κατάνυξη του ανόμου. Λίγες λέξεις προς τον Ζακχαίο τον αρχιτελώνη, δηλαδή τον αρχιαμαρτωλό, ισχύουν να τον κάνουν να αναστηθεί εσωτερικά (Λουκ. 19.1-10).
Θαυματουργεί και εξωτερικά, αισθητά. Στην αρχή της κοσμογενέσεως υπό του Πατρός δι’ Υιού εν Αγίω Πνεύματι, η Θεότης “είπε και εγενήθησαν” (Ψαλμ. 148.5) και μάλιστα “καλά λίαν” (Γεν. 1.31). Ο λόγος Του κόπασε την τρικυμία, τερατούργημα που προξένησε “φόβον μέγαν” στους μαθητές (Μάρκ. 4.35-41). Ο λόγος Του ακόμη γιάτρευε πληθώρα αρρώστους και δαιμονισμένους. Βρίθουν τα ευαγγέλια από τέτοια “σημεία”· ποιο να πρωτομνημονεύσεις;
Γαληνεύει επιπρόσθετα. Τρέπει σε φυγή τον δαίμονα, τον ταραξία και ταραχοποιό και παροξυντικό, και απλώνει τη γαλήνη, την πραότητα και την αοργησία.
Διώχνεται η αγωνία και η ανασφάλεια. Κάλεσε ο στοργικός “Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς… και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς ημών” (Ματθ. 11.28-29). Το κάλεσμά Του το άκουσε και μία που έλυωνε στη ζάλη της επαναστατημένης συνειδήσεώς της, και άλειψε με βαρύτιμο μύρο τα άχραντα πόδια Του, για ν’ απολυθεί από τον Σωτήρα “εις ειρήνην” (Λουκ. 7.36-50).
Το άκουσαν και οι αγχόμενοι –όχι από τις αμαρτίες τόσο όσο από τα ανήσυχα πνεύματά τους– φιλόσοφοι άγιοι Ιουστίνος και Αυγουστίνος. Είχαν περιδιαβάσει στις διάφορες φιλοσοφίες ψάχνοντας, αλλά τους ανάπαυσε μόνο ο λόγος Του. Και το διατυμπάνισαν τούτο και έδωσαν τα πάντα για τούτο.
Ελευθερώνει στη συνέχεια ο λόγος Του. Όσοι τον ακούν και προσέρχονται και τον αποτιμούν σαν τη μοναδική Αλήθεια, ελευθερώνονται. “Εάν υμείς μείνητε εν τω λόγω τω εμώ… γνώσεσθε την αλήθειαν, και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς” διαβεβαίωσε (Ιω. 8.31-32).
Καθαρίζει επομένως: Όποιος ενστερνισθεί “τα λόγια Κυρίου” που είναι λόγια αγνά και ακίβδηλα σαν ασήμι που πέρασε από πυρά χωνευτηρίου και καθαρίσθηκε “επταπλάσια” (Ψαλμ. 11.7), κατ’ ανάγκη καθαρίζεται και αυτός. Μυριάδες αμαρτωλοί και βρωμεροί άλλαξαν πλεύση κατά εκατόν ογδόντα μοίρες ακούοντας και υπακούοντας στον θείο λόγο. Άκουσαν τότε ανακουφισμένοι και λευκασμένοι το “Ηδη υμείς καθαροί έστε διά τον λόγον ον λελάληκα υμίν” (Ιω. 15.3).
Δροσίζει και ξεδιψά και τρίτους. Και η αγράμματη Σαμαρείτις και ο διανοούμενος Ιουστίνος που φλεγόταν από τον πόθο για «τη… μόνη και ασφαλή και συμφέρουσα φιλοσοφία» (Διάλογος 8.1) ξεδίψασαν. Ξεδίψασαν για λογαριασμό τους από τους κρουνούς της θείας διδαχής, που έγινε “πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον” (Ιω. 4.14), μα και ξεδίψασαν και άλλους φρυγμένους από τον καύσωνα της αμαθείας και της αμαρτίας. Τους ανάγγειλαν ενθουσιασμένοι “Ον έγραψε Μωυσής εν τω νόμω και οι προφήται ευρήκαμεν, Ιησούν”, για να τους απευθύνουν στη συνέχεια το “Έρχου και ίδε” (Ιω. 1.46-47).
Για να συγκεφαλαιώσουμε τα αποτελέσματα της καινής διδαχής του Υψίστου Διδασκάλου: Φωτίζει και παραμυθεί, θαυματουργεί και ανασταίνει και διεγείρει, ειρηνεύει, ελευθερώνει, καθαρίζει και δροσίζει, και αναδεικνύει αποστόλους, ισαποστόλους και ιεραποστόλους· με ένα λόγο, ο θείος λόγος σαγηνεύει, αλιεύει εις Χριστόν, σώζει!
Ιερομόναχος Ιουστίνος
Τα αποτελέσματα της διδαχής του Χριστού – Κυριακή Β’ Ματθαίου
