Την σημερινή Κυριακή κλείνει, αδελφές, όλος ο εορταστικός κύκλος. Σήμερα, απόδοση των Θεοφανείων, και ξαναψάλαμε τα ίδια τροπάρια των Θεοφανείων σαν να ήταν και σήμερα Θεοφάνεια. Εάν κανείς λάβει υπ’ όψιν του από πότε αρχίζουν τα προεόρτια των Χριστουγέννων, μέχρι την απόδοση των Θεοφανείων είναι μακρά η περίοδος των εορτών.
Και βεβαίως, η αγία μας Εκκλησία διατηρεί μόνιμα την αγάπη της και την αγωνία της για τα παιδιά της. Ζώντας και μεταφέρουσα την πατρική αγάπη του Θεού και την αγωνία της αγάπης Του, να μην ξεχαστούν τα παιδιά Του, μας φέρνει πάλι το κήρυγμα του Προδρόμου, το «Μετανοείτε». Γιατί, μέσα στην λαμπρότητα των ημερών, μέσα στο πανηγύρι των ημερών, μέσα στην αγαλλίαση των ημερών, αν θέλετε και μέσα στην χαλάρωση των ημερών, κινδυνεύουμε, αντί να μείνουμε στην Χάρη και στα θεία και στα άγια νοήματα αυτών των μεγάλων εορτών, να παρασυρθούμε και να χαλαρώσουμε και να ξεχαστούμε. Αλλά εκείνο για το οποίο τρέμουν οι άγιοι Πατέρες μας, εκείνο για το οποίο ανησυχεί η Εκκλησία μας, είναι ακριβώς αυτό: να μην ξεφύγουμε από το κλίμα της μετανοίας· να μην χάσουμε το φρόνημα της μετανοίας. Δηλαδή, ο νους μας να μεταστρέφεται συνεχώς από κάθετι προσωπικό και ανθρώπινο και επίγειο και φθαρτό, εις τον Θεόν.
Η Εκκλησία μας δεν θέλει με τίποτα τα παιδιά της να ξεχαστούν, με τίποτα τα παιδιά της να χαλαρώσουν. Ναι μεν, να πανηγυρίζουν και να γιορτάζουν την κάθε μεγάλη Θεομητορική, Δεσποτική εορτή ή εορτή Αγίων, αλλά να την πανηγυρίζουν και να την εορτάζουν άγια· τόσο άγια, που η κάθε γιορτή να είναι γιορτή που να συνυφαίνεται και να συμπλέκεται με την μετάνοια. Και θέλοντας να μας κρατάει η Εκκλησία μας σε νηφαλιότητα, να έχουμε τον νου μας και τα μάτια μας άγρυπνα, μη τυχόν και ξεχαστούμε, και σαν στρουθία κάπου μας στήσει παγίδα ο διάβολος και μας κερδίσει, σφραγίζει την απόδοση των Θεοφανείων με το κήρυγμα της μετανοίας. Το οποίο, αν θέλετε, είναι μόνιμο κήρυγμα της Εκκλησίας μας, μόνιμη τοποθέτηση της Εκκλησίας μας, μόνιμη διάθεση, μόνιμο ήθος, το «μετανοείτε, μετανοείτε, μετανοείτε». Αν πάψετε να μετανοείτε, φεύγετε από τον δρόμο του Θεού. Και βέβαια, βιώνοντας αυτήν την αλήθεια οι άγιοι Πατέρες μας, όπου και να γυρίσουμε τα μάτια μας, ό,τι κι αν ψάλουμε, αυτήν την αλήθεια θα βρούμε.
Από το βιβλίο: † Φεβρωνίας μοναχής, Ομιλίες στην τράπεζα της Μονής. Έκδοσις Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου, Πανόραμα – Θεσσαλονίκη 2018, σελ. 52.
