Η σημερινή ευαγγελική περικοπή (Ματθ. 9:27-35), αγαπητοί εν Κυρίω αδελφοί, αν και μικρή σε έκταση, μας παρουσιάζει αρκετά σημεία από τη θαυμαστή ζωή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού επάνω στη γη, και μας παρέχει αφορμές για μεγάλη ψυχική ωφέλεια, εάν τη μελετήσουμε με προσοχή και κατανοήσουμε ορθά τα άγια νοήματα που μας προβάλλει.
Ο Κύριός μας, που ήλθε στον κόσμο, για να καταλύσει τη δυναστεία του διαβόλου και να σώσει το ανθρώπινο γένος, «διήλθεν ευεργετών και ιώμενος πάντας τους καταδυναστευομένους υπό του διαβόλου» (Πραξ. 10:38). Ευρισκόμενος λοιπόν κάποτε στα μέρη της πόλης Καπερναούμ, και επιστρέφοντας από την οικία του Ιαείρου, του οποίου τη νεκρή θυγατέρα είχε αναστήσει, στον δρόμο που βάδιζε, δίδασκε και θαυματουργούσε, τον ακολούθησαν δύο τυφλοί άνδρες.
Αυτοί ασφαλώς θα είχαν ακούσει για τα πολλά θαύματα και τις θεραπείες, που ενεργούσε ο Δεσπότης Χριστός, και πίστεψαν πως κι αυτούς μπορούσε να τους θεραπεύσει. Γι’ αυτό, ακολουθώντας Τον, φώναζαν: «Ελέησέ μας, Υιέ Δαβίδ». Τον αποκαλούσαν υιό, δηλαδή απόγονο του Δαβίδ, και ζητούσαν το έλεός Του. Και ο Κύριος, πώς ανταποκρίνεται στις σπαρακτικές κραυγές των τυφλών; Ούτε που τους δίνει – φαινομενικά ασφαλώς – σημασία! Και τούτο, όπως φάνηκε αμέσως στη συνέχεια, για να δοκιμάσει την πίστη τους, την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπό Του!
Φθάνει λοιπόν ο Θεάνθρωπος στο σπίτι, όπου θα τον φιλοξενούσαν, και οι τυφλοί, που Τον ακολουθούσαν υπομονετικά ως εκεί, έρχονται μπροστά Του, ζητώντας τη θεραπεία τους. Και ο Κύριος, δοκιμάζοντας για μια ακόμη φορά την πίστη τους, τους ρωτάει: «Πιστεύετε, ότι μπορώ να το κάνω αυτό, που ζητάτε;» Κι αυτοί, γεμάτοι πίστη και ελπίδα, απαντούν: «Ναι, Κύριε!»
Προσέξτε, ότι τώρα τον αποκαλούν πλέον Κύριο, δηλαδή Θεό, και όχι πια απόγονο του Δαβίδ. Η δοκιμασία της πίστης τους επιβραβεύτηκε. Πήραν άριστα! Η ευσπλαχνία του φιλανθρώπου Δεσπότου κάμφθηκε, και, βάζοντας τα πανάγιά Του χέρια στα τυφλά τους μάτια, είπε ο Παντοδύναμος: «Να γίνει σ’ εσάς σύμφωνα με την πίστη σας». Κι αμέσως, τα σβησμένα τους μάτια άνοιξαν, φωτίσθηκαν, και είδαν πρώτα τον θαυματουργό ιατρό των ψυχών και των σωμάτων!
Μα, πριν προλάβουν να ξεσπάσουνε σε δάκρυα και λυγμούς ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης στον Ευεργέτη τους, τον άκουσαν να τους λέει, προστακτικά και αυστηρά: «Προσέξτε, να μην το μάθει κανείς τούτο το θαύμα, να μην πείτε σε κανένα τίποτα!» Μα η πλημμυρισμένη από ευχαριστία καρδιά τους, μόλις βγήκανε απ’ εκείνο το σπίτι, τους έκανε λαμπρούς κήρυκες του θαύματος σ’ όλη την περιοχή εκείνη.
Στη συνέχεια, το σημερινό ευαγγέλιο μας αφηγείται τη θεραπεία από τον Κύριο ενός κωφού και ταυτόχρονα δαιμονιζομένου, και ότι ο Χριστός μας περιόδευε εφεξής όλες τις πόλεις και τα χωριά της Παλαιστίνης, κηρύσσοντας το Ευαγγέλιό Του, την καλή δηλαδή και σωτήρια αγγελία, ότι ο Θεός επισκέφθηκε τον λαό Του για να τον σώσει, και θεραπεύοντας κάθε μεγάλη και μικρή ασθένεια των ανθρώπων.
Ας ικετεύσουμε, αγαπητοί μου αδελφοί, τον Φιλάνθρωπο Κύριό μας, να μας δίνει πίστη, την πίστη, την υπομονή, την ελπίδα των δυο τυφλών του σημερινού ευαγγελίου, κι ας ευχόμαστε συνεχώς κι εμείς: Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον ημάς! Αμήν!
Από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου
Πιστεύετε…; – Κυριακή Ζ’ Ματθαίου
