Μια ακόμη παραβολή καίριας σημασίας και με μεγάλο βάθος νοήματος μας κατέγραψε ο ευαγγελιστής Ματθαίος (18.23-35). Λοιπόν ένας βασιλιάς θέλησε κάποτε να λογαριασθεί με τους άρχοντές του, που είχαν την είσπραξη των φόρων και λοιπών δημοσίων εσόδων. Συνελήφθη τότε κάποιος […]
Ας ανατρέξουμε στην αρχή του κόσμου και στην αρχή της αμαρτίας: Οι πρωτόπλαστοι κρύφθηκαν μόλις μετά την πτώση τους άκουσαν το δειλινό τα βήματα του Δημιουργού να πλησιάζουν – νόμισαν απλώς ότι κρύφθηκαν από την πανταχού παρουσία Του. Δεν τους άρεσε η συναναστροφή Του εκ των υστέρων και όχι εκ των προτέρων. Δηλαδή Τον αποφεύγουν όχι γιατί θ' αμαρτήσουν, αλλά γιατί έχουν αμαρτήσει. Ο Πανάγαθος τους ανοίγει διάλογο για να τους δώσει ευκαιρία να ζητήσουν συγχώρηση. Ωστόσο ο εγωισμός τούς οδηγεί σε δεύτερη στραβοτιμονιά και πτώση σε γκρεμό. Δεν λένε το «ήμαρτον», αλλά τι; «Δεν φταίω εγώ, αντιλέγει ο Αδάμ... Διαβάστε τη συνέχεια