Δεν ντρέπονται οι ζοφεροί άπιστοι και να ντρεπόμαστε εμείς οι πιστοί, οι «υιοί φωτός… και υιοί ημέρας» και όχι «νυκτός ουδέ σκότους»! (Α’ Θεσ. 5.5). Δικαιολογείται ένας «ημιχριστιανισμός»; όταν δηλαδή βρίσκεσαι μεταξύ χριστιανών να είσαι – ορθότερα, να παρουσιάζεσαι – χριστιανός στην […]
Ας ανατρέξουμε στην αρχή του κόσμου και στην αρχή της αμαρτίας: Οι πρωτόπλαστοι κρύφθηκαν μόλις μετά την πτώση τους άκουσαν το δειλινό τα βήματα του Δημιουργού να πλησιάζουν – νόμισαν απλώς ότι κρύφθηκαν από την πανταχού παρουσία Του. Δεν τους άρεσε η συναναστροφή Του εκ των υστέρων και όχι εκ των προτέρων. Δηλαδή Τον αποφεύγουν όχι γιατί θ' αμαρτήσουν, αλλά γιατί έχουν αμαρτήσει. Ο Πανάγαθος τους ανοίγει διάλογο για να τους δώσει ευκαιρία να ζητήσουν συγχώρηση. Ωστόσο ο εγωισμός τούς οδηγεί σε δεύτερη στραβοτιμονιά και πτώση σε γκρεμό. Δεν λένε το «ήμαρτον», αλλά τι; «Δεν φταίω εγώ, αντιλέγει ο Αδάμ... Διαβάστε τη συνέχεια