Σ’ ένα νέο που τον αγαπούσε, γιατί ήταν φιλήσυχος και πράος, συχνά του έλεγε στα Ποντιακά: «Όταν θα τρανύνομεν να γενόμαστεν παπάδες». Εκείνος απαντούσε πως στο νου του έχει να αποκτήσει οικογένεια και δεν σκόπευε να ιερωθεί. Ο όσιος τότε προφητικά του αποκάλυψε: «Καλά, θα παντρευτείς, όμως παιδιά δεν θ’ αποκτήσεις». Έτσι και έγινε.
Μία μητέρα κάποια φορά πήγε στον όσιο αρκετά στενοχωρημένη για τον γιο της. Ενώ ήταν σε προχωρημένη ηλικία δεν είχε νυμφευθεί. Στην απελπισία της είπε στον όσιο πως είχε σκοπό να καταφύγει ακόμη και σε χότζα, αν ήταν να τακτοποιηθεί το παιδί της. Τότε ο όσιος τη φώναξε δυνατά: «Ντελή Δέσποινα, ντελή Δέσποινα! Πήγαινε στο σπίτι σου και σε μία εβδομάδα θα έχεις καλά νέα. Μόνο πες στον μπαρμπα-Δημητρό (τον σύζυγό της) να μου στείλει ύφασμα για ράσο» (εκείνο που φορούσε ήταν λιωμένο τελείως). «Μόνο ένα ράσο; Δύο θα σου κάνω».
Πράγματι σε μία εβδομάδα ο γιος της βρήκε τη σύντροφο της ζωής του, με την οποία δημιούργησε μία ευλογημένη οικογένεια. Ο σύζυγος έστειλε ύφασμα για δύο ράσα. Ο όσιος Γέροντας όμως έκοψε το μισό ύφασμα με το ψαλίδι λέγοντας: «Αυτό μου χρειάζεται. Το υπόλοιπο να το ράψει φόρεμα η κυρά-Δέσποινα». Τι θαυμάσιος, σπουδαίος και καταπληκτικός ήταν ο όσιος πατήρ Γεώργιος!
Κάποτε μία μητέρα με τη χήρα κόρη της επισκέφθηκαν τον όσιο. Εκείνος μόλις τις είδε, φώναξε: «Αυτές δεν χωράνε πουθενά, να φύγουν». Ένας γείτονας του μοναστηριού τις λυπήθηκε και τις πήρε στο σπίτι του να διανυκτερεύσουν, για ν’ αναχωρήσουν την επομένη με το λεωφορείο. Πήγε τότε ο γείτονας παραπονούμενος στον όσιο και του είπε: «Γέροντα, μόνο οι άρρωστοι πάνε στον γιατρό. Γιατί τις έδιωξες; Σε χρειάζονται».
Τότε εκείνος αρκετά λυπημένος άρχισε ν’ αποκαλύπτει την αλήθεια: «Ο άνδρας της κόρης της, όταν ζούσε, ήταν στο αντάρτικο. Κάποτε σ’ ένα χωριό που πήγε, μπήκε σ’ ένα σπίτι και είδε στρωμένα πολύ όμορφα χαλιά και βελέντζες. Τότε με πολλή ευκολία σκότωσε τη νοικοκυρά που ήταν μόνη της. Και αφού έκλεψε και το ζώο της τα φόρτωσε και τα έφερε στο σπίτι του. Η γυναίκα του, χωρίς να ξέρει τίποτε από όλα αυτά, χαρούμενη τα έστρωσε. Και από τότε κοιμάται μέσα στο αδικοχυμένο αίμα. Γι’ αυτό υποφέρει από αϋπνίες και εφιάλτες και βασανίζεται τόσο».
Όταν επέστρεψε στο σπίτι του ο γείτονας τις είπε ακριβώς όσα του αποκάλυψε ο όσιος. Εκείνες έκπληκτες ομολογούσαν πως όλα είναι αληθινά, μόνο που δεν γνώριζαν για τον φόνο που είχε κάνει. Μετά από αυτά ο καλός γείτονας τις πήγε στον όσιο για να συνομιλήσουν κι εκείνος τους είπε τα δέοντα, για να λυτρωθούν από τη μεγάλη εκείνη δοκιμασία τους.
Από το βιβλίο: (†) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Ο Όσιος Γεώργιος της Δράμας. Έκδοσις Ι. Μ. Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες (Σίψα) Δράμα 2016, σελ. 317, 318 (αποσπάσματα).
