Ο Κύριος ανυψώθηκε στους ουρανούς, αλλά δεν μας άφησε ορφανούς, όπως υποσχέθηκε στους Μαθητές Του (Ιω. 14:18).
Αυτός ανελήφθη, αλλά στη θέση Του μας άφησε τους Αποστόλους Του. Έλαβε το σώμα μας, αλλά μας άφησε το Σώμα Του. Έλαβε πληγές και τις αμαρτίες μας, αλλά μας άφησε τις δωρεές Του. Έλαβε τα κάτω και μας έδωσε τα άνω. Έλαβε ονειδισμούς και μας έδωσε τιμές. Έλαβε αυτά που δεν έπρεπε να λάβει ως Θεός, τον διωγμό, τη συκοφαντία και την αχαριστία των ανθρώπων, για να μας δώσει αυτά που είχαμε εμείς ανάγκη.
Συνεπώς, δεν μας άφησε ορφανούς. Διότι, έπειτα μας άφησε τον Σταυρό Του, το άγιο Ευαγγέλιό Του, την Εκκλησία, τα άχραντα Μυστήριά Του.
Αν όμως εμείς αισθανόμαστε έρημοι και ξένοι στη γη αυτή, να τρέχουμε, όσο συχνότερα μπορούμε, στην Αγία Εκκλησία. Εδώ θα βλέπουμε μυστικά το όρος Θαβώρ και την Ιεριχώ, τη Βηθλεέμ και την Ιερουσαλήμ, τον Γολγοθά και το όρος των Ελαιών.
Εδώ στην Εκκλησία Του συναντιόμαστε πάλι με τον Ιησού. Εδώ ενώνεται ο ουρανός και η γη. Εδώ συμφιλιώνεται πάντοτε ο άνθρωπος με τον Θεό.
Κανείς απ’ αυτούς που έρχονται στην Εκκλησία δεν αισθάνεται έρημος στη γη. Ενώ, εάν μας περικυκλώνουν ασθένειες και δοκιμασίες, πόνοι και απροσδόκητα προβλήματα, είναι σημείο ότι εγκαταλείψαμε τον Θεό, απομακρυνθήκαμε από την Ιερουσαλήμ.
Ας επιστρέψουμε, λοιπόν, πάλι στην Ιερουσαλήμ, όπως μας παραγγέλθηκε. Ας συμφιλιωθούμε πάλι με τον Κύριό μας, ας έλθουμε πάλι στην Εκκλησία. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς Αυτόν. Στον Κύριο ανήκουμε και μόνο Αυτός έχει πλούσιο το έλεός Του προς εμάς.
Στην Εκκλησία μπορούμε να ενωθούμε με τον Χριστό με τρεις τρόπους: είτε να Τον φάγομε δια της μεταλήψεως του αγίου Σώματος και Αίματός Του· είτε να Τον κατεβάσουμε στις καρδιές μας με την προσευχή, την αγάπη και την ελεημοσύνη· είτε να υψωθούμε εμείς προς τον Κύριο μέσω της ταπεινώσεως, διότι «ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται».
Καθένας ας τρέξει όπως μπορεί. Εμείς να προσπαθήσουμε είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο, είτε ταυτόχρονα και με τους τρεις, και να μη ραθυμήσουμε μέχρις ότου ενωθούν οι καρδιές μας με τον Σωτήρα μας Χριστό.
Εάν θέλουμε τελείως να ενωθούμε μαζί Του, «άνω σχώμεν τας καρδίας». Άνω, εκεί όπου είναι οι πατέρες μας, οι ήρωές μας, οι άγιοί μας. Εκεί όπου είναι οι Άγγελοι, οι Μάρτυρες, οι Όσιοι, εκεί όπου είναι η δόξα του Χριστού, εκεί να είναι και οι καρδιές μας.
Εάν κάνουμε έτσι, θα φθάσουμε με τις ψυχές μας εκεί, όπου αξιώθηκε να φτάσει σήμερα το σώμα μας, το σώμα του Χριστού μας, στην αιώνια ανάπαυση. Τότε και μόνο τότε θα χορτάσουμε, όταν θα μας αποκαλυφθεί το φως της δόξας του Χριστού μας. Αμήν.
Από το βιβλίο: Ο Γέροντας π. Υάκινθος Ουντσιουλεάκ, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Πούτνα Μολδαβίας Ρουμανίας (1924-1998). Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, 2001.
