Ένα Πάσχα πήγαν στον όσιο Γέροντα Γεώργιο μία γυναίκα με την ανηψιά της. Μόλις τις είδε ο όσιος τις ρώτησε: «Ποιες είστε εσείς;». Πριν προλάβουν ν’ απαντήσουν είπε στη μία: «Πες, είμαι της Μαρίας και της Αντιγόνης αδελφή… Δούλεψες, δούλεψες και τι κατάλαβες; Και τώρα γιατί ήρθες; Εγώ σου λέω δεν έχεις τίποτε. Όχι, τις γιορτές δεν θα δουλεύεις. Δεν έχεις τίποτε, μη άδικα τρέχεις στους γιατρούς, βασκανία είναι αυτό που σε ταλαιπωρεί. Μπορούσα και εγώ να σε κάνω καλά, αλλά δεν γίνεται, γιατί τώρα είναι Πάσχα. Μετά την Πεντηκοστή όμως θα πας στον Άγιο Αντώνιο στη Βέροια και θα μείνεις εκεί εφτά μέρες. Θα κάνεις ευχέλαιο, αγιασμό, θεία Λειτουργία, Παράκληση και από την αυλή του έξω δεν θα βγεις αυτές τις ημέρες για να ταλαιπωρηθείς. Στην επιστροφή θα περάσεις και από την Παναγία στη Νέα Μηχανιώνα».
Έκανε υπακοή σε όλα αυτά και όταν επέστρεψε στο χωριό της, ενώ πρώτα δεν μπορούσε να κρατήσει στα χέρια της και το πιο ελαφρό πράγμα, πήρε το σκαλιστήρι και πήγε στο χωράφι και σκάλιζε πιο γρήγορα από όλους.
Μία γυναίκα είχε πάθει λέπρα και το πρόσωπό της ήταν σε αξιοθρήνητη κατάσταση. Η μητέρα της προσπαθούσε, όσο μπορούσε, με διάφορους τρόπους να της ανακουφίζει τους πόνους των πληγών της. Από την ασθένεια το ένα της αυτί είχε καταστραφεί και κινδύνευε το ίδιο να πάθει και το άλλο. Πήγαν και ρώτησαν τον όσιο Γεώργιο τι να κάνουν.
Εκείνος τους παρήγγειλε: «Να γίνουν αμέσως εφτά ευχέλαια καθημερινά, για να φύγει το κακό» και τους εξήγησε μάλιστα και την αιτία της ασθένειας. Στο σπίτι που έμεναν, κατοικούσαν πριν Βούλγαροι. Όταν το 1944 αναχώρησαν για τη Βουλγαρία κακιωμένοι, έκαναν μάγια και τα έκρυψαν κάτω από τη σκάλα του σπιτιού. «Να κάνετε σκάλα από αλλού. Όσο μπορείτε πιο γρήγορα από το σπίτι αυτό να φύγετε».
Έτσι τους είπε κι έτσι έκαναν. Η γυναίκα έγινε καλά και κατόπιν απόκτησε οικογένεια κι έγινε μητέρα πολλών καλών παιδιών.
Ένας κύριος, όταν ήταν 28 ετών, του παρουσιάσθηκε μία ασθένεια και υπέφερε επί χρόνια, δίχως να μπορούν οι γιατροί να κάνουν ακριβή διάγνωση. Πήγε στο μοναστήρι του οσίου και κάθισε τρεις ημέρες, όπως ζήτησε ο όσιος. Έκαναν εκεί και τρεις Θείες Λειτουργίες. Έμενε στο δωμάτιο δίπλα στο κελλί του οσίου.
Ο όσιος τότε ήταν κλινήρης. Στο τέλος του είπε: «Τώρα θα πας και στον Άγιο Ιωάννη Σερρών. Θα καθίσεις και εκεί τρεις ημέρες. Θα κάνετε και τρεις Θείες Λειτουργίες. Θα πλυθείς με το αγίασμα. Θα αγοράσεις ένα καινούργιο άσπρο πουκάμισο και θα το φορέσεις. Όταν τελειώσει η τρίτη Θεία Λειτουργία, θα το σχίσεις, θα το αφήσεις εκεί και όλα θα τελειώσουν, θα φύγουν όλα τα κακά από πάνω σου».
Πράγματι όλα έγιναν όπως τα πρόβλεψε ο όσιος και η ζωή του συνεχίσθηκε ειρηνική και ήσυχη.
Από το βιβλίο: (†) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Ο Όσιος Γεώργιος της Δράμας. Έκδοσις Ι. Μ. Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες (Σίψα) Δράμα 2016, σελ. 278, 281, 288 (αποσπάσματα).
