Πίστη που δεν μας κάμνει να κόψουμε τα ελαττώματά μας και να γίνουμε καλοί, δεν είναι πίστη σωτηρίας.
Πίστη που δεν μας βοηθεί να καθαρίσουμε το εσωτερικό μας από τον «πονηρόν θησαυρόν» (Ματθ. 12:35), δεν είναι πίστη σωτηρίας. Είναι πίστη νόθος και όχι γνήσια και σε τέτοια πίστη δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε ούτε ένα δευτερόλεπτο.
Από μία τέτοια πίστη δεν μπορεί να αναμένει κάποιος καλό παρά ναυάγιο. Ναυάγιο στην παρούσα ζωή, ναυάγιο και στην άλλη, τη μέλλουσα, και προπαντός στη μέλλουσα…
Λάβετε το φάρμακο της μετανοίας και εξομολογήσεως στα χέρια σας και χρησιμοποιείστε αυτό, και μόνο αυτό, διότι κατά τον ιερό Χρυσόστομο: «Δεν υπάρχει κανένα άλλο τέτοιο φάρμακο για την εξάλειψη των αμαρτημάτων σαν την εξομολόγησή τους, τη συνεχή ανάμνηση και την αδιάκοπη κατηγορία τους».
Χριστιανοί μου, μήπως απατάσθε; Η νηστεία δεν περιορίζεται στη χύτρα μας. Διότι ίσως νηστεύετε από φαγητά, αλλ’ εφόσον δεν νηστεύετε από αμαρτίες, η νηστεία σας δεν ωφελεί. Γι’ αυτό εξετάστε τον εαυτό σας και στη νηστεία σας προσθέστε τώρα και τη μετάνοια και εξομολόγηση. Αποφασίστε πια να μην ξανακάνετε αυτό που θα εξομολογηθείτε. Και να είστε βέβαιοι πως κάθε περίοδος ή ημέρα νηστείας θα είναι ένας καινούριος σταθμός και αφετηρία νέας ζωής. Μία αναγέννηση, ένα δεύτερο πραγματικό βάπτισμα.
Αν έχουμε πίστη, αν παραδεχόμαστε ότι ο Χριστός κάμνει θαύματα ακόμη, ότι μπορεί δηλαδή να αλλάξει το είναι μας, ας θελήσουμε να καταθέσουμε τα… όπλα. Με άλλα λόγια, ας μετανοήσουμε, ας εξομολογηθούμε, ας αλλάξουμε ριζικά ζωή. Διότι μόνο τότε ο Χριστός θα μας αναγνωρίσει δικούς Του και θα μας δώσει τη χάρη Του και την ευλογία Του. Αλλιώς ας το μάθουμε, ας το εννοήσουμε, είμαστε προς τον Ιησού ξένοι. Δεν μας ωφελούν τα… χειροκροτήματα, οι εορτές, οι έπαινοι.
Πίστη θα πει ταπείνωση. Ας μην έχουμε εμπιστοσύνη στην κρίση μας. Ό,τι ιδέα είχαμε για τα όνειρα και τις άλλες προλήψεις ας τις εξομολογηθούμε σε Πνευματικό έμπειρο και ας του ζητήσουμε τη συμβουλή του.
Ας δεχθούμε με ταπείνωση την συμβουλή του έμπειρου Πνευματικού. Ας εξομολογηθούμε σ’ αυτόν ό,τι και αν μας συμβεί.
Έτσι θα φυλαχθούμε από τις απατηλές και επικίνδυνες παγίδες της ψευδούς πίστεως, που προσπαθεί ο Διάβολος να μας παρουσιάσει ως αληθινή για να μας οδηγήσει στον όλεθρο και την απώλεια της ψυχής και του σώματος.
Με την ειλικρινή μετάνοια και καθαρή εξομολόγηση ο Χριστός μας θα σε συγχωρήσει και θα γεμίσει την ψυχή σου με το φως της χαράς και την ελπίδα της αναστάσεως.
Πίστη που δεν μας παρακινεί να μισήσουμε τον κόσμο και τα του κόσμου και να συμμορφωθούμε με το θέλημα του Θεού, δεν είναι πίστη σωτηρίας.
Πίστη που δεν οδηγεί στη μετάνοια και την ιερά εξομολόγηση εμπρός σε Πνευματικό ιερέα, δεν είναι πίστη σωτηρίας.
Ένα μας χρειάζεται, να πιστεύουμε απόλυτα ότι ο Κύριος είναι πανταχού παρών και πρέπει με απλότητα να παραδινόμαστε στα χέρια Του, όπως το βρέφος στη μητέρα του. Μόνο τότε γίνεται σωστά το έργο Του επάνω μας, το οποίο είναι και η σωτηρία μας.
Από το βιβλίο: “Εις αγαθή ανάμνηση. Εμπειρικές αλήθειες από την κηρυκτική διακονία του πιστού εργάτου Κυρίου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Α. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ (1916-1982)”. Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”, Θεσσαλονίκη 2013.
Η σωτήρια πίστη
