Όσο, αγαπητοί μου, προχωρεί η ακολουθία και πλησιάζει η στιγμή της σταυρώσεως του Χριστού, τόσο οι ύμνοι και τα τροπάρια γίνονται γλυκύτερα. Προκαλούν συγκίνηση· μόνο χυδαίες ψυχές παραμένουν ασυγκίνητες. Παγκόσμιος θρήνος. Ο εκκλησιαστικός ποιητής καλεί να συμμετάσχουν στο θρήνο και στο πένθος άγγελοι, άνθρωποι αλλά κι αυτά τα άψυχα δημιουργήματα. Μεταξύ των άλλων αναφέρει και τη γη. «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας», λέει (αντίφ. ιε' όρθρ. Μ. Παρ.). Επιτρέψτε μου, μολονότι είστε κουρασμένοι, να πω λίγες λέξεις στο σημείο αυτό· πενθεί η γη. Αλλά ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΓΗ; Η γη, απαντούν οι αστρονόμοι, είναι ένας... Διαβάστε τη συνέχεια