Όταν εγκατέλειψε τον κόσμο ο μακάριος Πρόχορος (μετέπειτα όσιος Σεραφείμ), ταξίδεψε πριν απ’ όλα για προσκύνημα στην λαύρα του Κίεβο-Πετσέρσκυ. Εκεί ένας διορατικός έγκλειστος λεγόμενος Δοσίθεος, διαβλέποντας στον Πρόχορο τον καλό ασκητή του Χριστού, τον προέτρεψε να πάει στην έρημο […]
«Έσεσθε ουν ημείς τέλειοι, ώσπερ ο Πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς τέλειός εστιν» (Ματθ. 5:48). Ο άνθρωπος του Χριστού κινείται στην οδό της θείας τελειότητας, νικώντας διαμέσου των ευαγγελικών αρετών το κακό και την αμαρτία μέσα του και μέσα στον κόσμο που τον περιβάλλει. Πορεύεται πάντοτε από το ενα καλό στο άλλο, από το μικρότερο προς το μεγαλύτερο, από το μεγαλύτερο προς το μέγιστο. Ακόμη, ποτέ δεν σταματά, δεν βραδυπορεί, διότι κάθε σταμάτημα σημαίνει πνευματική παράλυση, νέκρωση, θάνατο. Με κάθε καθαρή σκέψη, με κάθε άγιο αίσθημα, με κάθε αγαθή επιθυμία και καλό λόγο, αυτός οδεύει προς την ανάσταση, προς... Διαβάστε τη συνέχεια