Θα πήγαινα στο ασκητήριο του Οσίου Δαυΐδ μισή ώρα από το μοναστήρι. Και μου ‘λεγε ο δαίμων: «Πού θα μου πας, βρε Ιάκωβε, στο ασκητήριο του Δαυΐδ; Θα σε θανατώσω, δεν θα γυρίσης. (Αλλά) δεν μπορώ να σου κάνω τίποτε. […]
Αξίζει να αναφερθή – διηγείται ανώνυμος ιερεύς – ένα χαριτωμένο περιστατικό που δείχνει το διορατικό χάρισμα του αγίου Γέροντος και την αγάπη του για τα παιδιά. Ήταν μια περίοδος που οι γονείς είχαν οικονομικές δυσκολίες και είχε περάσει ένα διάστημα που χάριν οικονομίας απέφευγαν να μας παίρνουν γλυκά (ήταν κάποια συγκεκριμένα γλυκά που τα είχαμε αδυναμία). Πήγαμε στο Γέροντα για εξομολόγηση. Εγώ είχα μείνει τελευταίος. Όταν τελείωσα, ο Γέροντας μου είπε να περιμένω λίγο και, ενώ κανείς δεν του είχε πει για τον "παιδικό πόνο μας" μου δίνει ένα πεντοχίλιαρο και μου λέει: «Αυτό να το δώσης στους γονείς για να σας... Διαβάστε τη συνέχεια