Στην Ιερά Μονή του Οσίου Δαυΐδ – διηγείται η κ. Μαρία Φούκα-Ρουμπάνη – πήγε ένας γνωστός μου να βρη τον π. Ιάκωβο και να τον ρωτήση μία απορία που είχε. Ο κύριος αυτός τελείωσε την Νομική Σχολή και πέτυχε στο επάγγελμά του. Όμως είχε ένα απωθημένο. Θεωρούσε ότι ήταν λάθος η επιλογή του αυτή του επαγγέλματος που ακολούθησε, γιατί σκέφτηκε ότι του ταίριαζε περισσότερο να είναι φιλόλογος. Σκεπτόταν πόσο επιτυχημένος θα ήταν ως καθηγητής φιλόλογος. Του άρεσε πολύ να διδάσκη τα Νέα Ελληνικά. Πήγε, λοιπόν, στον π. Ιάκωβο και τον ρώτησε: «Π. Ιάκωβε, μ’ αρέσει πολύ η φιλολογία. Δυστυχώς, δεν σκέφτηκα να δηλώσω την Φιλολογία ούτε όταν έδινα εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο, αλλά ούτε και μετά ως πτυχιούχος μπόρεσα να μπω για να σπουδάσω φιλολογία. Ήταν θέλημα Θεού να περάσω στην Νομική Σχολή ή έκανα λάθος επιλογή; Ήταν θέλημα Θεού ή δικό μου λάθος;»
Και ο π. Ιάκωβος του απαντά: «Ούτε εσύ, παιδί μου, ούτε η αδελφή σου ήσασταν γι’ αυτού (για την Φιλοσοφική Σχολή)». Ο κύριος αυτός, όταν απομακρύνθηκε από τον γέροντα Ιάκωβο, αναρωτήθηκε: «Καλά, τι εννοούσε ο γέροντας Ιάκωβος; Εγώ δεν έπρεπε να πάω σε αυτή την Σχολή (δεν το επέτρεψε ο Θεός, έχει τους λόγους του), την αδελφή μου όμως γιατί την ανέφερε ο Γέροντας;»
Και μετά που σκέφτηκε περισσότερο, κατάλαβε το μεγάλο χάρισμα του Γέροντα. Θυμήθηκε ότι η αδελφή του είχε τελειώσει δύο Πανεπιστημιακές Σχολές. Η δεύτερη Σχολή που τελείωσε ήταν η Φιλοσοφική. Παρ’ όλο που και εκείνη ήθελε να διδάξη ως φιλόλογος, ο Θεός “της έκλεισε τον δρόμο” και εργάστηκε με το πρώτο πτυχίο που είχε πάρει, δηλαδή ως Θεολόγος. Είναι θαυμαστό που ο π. Ιάκωβος με το χάρισμα που είχε είδε ότι και η αδελφή του είχε τελειώσει την Φιλοσοφική Σχολή, χωρίς κανείς να του το πη, γνώριζε την κοινή επιθυμία των δύο αδελφών να διδάξουν την φιλολογία, αλλά το Άγιο Πνεύμα τον πληροφόρησε ότι τα δύο αδέλφια δεν ήταν γι’ αυτή την Σχολή! Ο Θεός για να μην το επιτρέπη, είχε τους λόγους του! Ο κύριος αυτός στην συνέχεια μου είπε ότι η αδελφή του αργότερα ευχαρίστησε τον Θεό, γιατί μέσα από την Θεολογία γνώρισε και αγάπησε πολύ και τον Θεό και βοήθησε και τις ψυχές των μαθητών της, αλλά και την δική της την ψυχή! Ξέρει τι κάνει ο Θεός. Ο Θεός βλέπει μακριά και φροντίζει περισσότερο για την σωτηρία της ψυχής των ανθρώπων.
Από το βιβλίο: “Ο Γέρων Ιάκωβος (Διηγήσεις – Νουθεσίες – Μαρτυρίες)”. Γ’. Μαρτυρίες, σελ. 196. Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» 2016.
