Όταν έχουμε πειρασμούς, να τους δεχώμαστε με χαρά, διότι με αυτούς μας επισκέπτεται η χάρις του Θεού. Όσοι πειρασμοί και να μας έλθουν, εάν εμείς είμαστε κοντά στον Χριστό, τότε η καρδιά μας θα έχει γλυκύτητα, διότι ο Κύριος είναι όλος γλυκύτητα.
Όταν ο Θεός θέλη να ελκύση κάποιον κοντά Του, του δίνει μία σοκολάτα, για να τον γλυκάνη. Τότε η ψυχή τρελλαίνεται από την χαρά της και πάει κοντά στον Θεό. Μόλις ο Θεός την δέσει μαζί Του μέσω του αγίου φόβου Του, τότε για πολύ καιρό δεν της δίνει καμμία άλλη παρηγοριά. Όμως όλο αυτό το διάστημα ο Θεός ετοιμάζει για την ψυχή εκείνη ολόκληρο ζαχαροπλαστείο.
Οι απλοί άνθρωποι παλαιότερα με την απλότητά τους κατέληγαν στην γνώση. Ενώ σήμερα μορφώνονται και αυτή την γνώση τους την χρησιμοποιούν εκεί που δεν αρμόζει. Βάζουν την λογική εκεί που δεν μπαίνει, δεν βγαίνει άκρη τελικά και έτσι στο τέλος πέφτουν στην πιο μεγάλη άγνοια και πλάνη.
Όποιος δεν κάνει υπομονή, καταστρέφει τον εαυτό του.
Τις κατηγορίες των ανθρώπων πρέπει να τις δεχώμαστε με χαρά, διότι μας κάνουν καλό, ενώ οι έπαινοι μας χρεώνουν.
Ο Θεός δεν θέλει να έχουμε ανυπομονησία και αγωνία. Δεν πρέπει όμως και να κοιμώμαστε, αλλά να έχουμε την αγία ανησυχία.
Όταν ο άνθρωπος φθάση στον θείο έρωτα, σε μία θεία τρέλλα, τότε από την πολλή του αγάπη αγκαλιάζει και φιλάει ό,τι βρη μπροστά του. Έχω την αγάπη του Θεού, σημαίνει καταλαβαίνω την αγάπη του Θεού. Γιατί μόλις την καταλάβης, έρχεται και μέσα σου. Τι κρίμα… Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει. Πώς τον πλανά ο διάβολος!
Σήμερα άναψε μία μεγάλη φωτιά και τα πάντα καίγονται. Γι’ αυτό μόνο η προσευχή απομένει.
Η προσευχή είναι ευπρόσδεκτη από τον Θεό, όταν την αισθανώμαστε.
Φταις δεν φταις, άμα θέλης να δης πρόσωπο Θεού, πρέπει να δέχεσαι την αδικία.
Από το βιβλίο: Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορειτική παράδοση. Τέταρτο μέρος, Ρήσεις και διηγήσεις Γέροντος Παϊσίου (αποσπάσματα). Άγιον Όρος 2011.
