Γέροντες

Άγιος Πορφύριος, ο και Σιναΐτης

Θυμάμαι – διηγείται ο Αρχιεπίσκοπος Σιναίου κ. Δαμιανός – που μου έλεγε ο άγιος Πορφύριος, όταν ήρθε στο Σινά:

– Εγώ ξέρεις είμαι Σιναΐτης, γιατί όχι μόνο πήρα το όνομα από τον Σιναίου τον Πορφύριο, αλλά ζούσα και στο Σινά.

– Μα πώς, Γέροντα; αφού δεν έχετε ξαναέρθει.

– Ναι, βρε παιδί μου, δεν είχα έρθει, αλλά εδώ ήμουνα.

– Πώς ζούσατε εδώ;

– Ε, να, έβλεπα πολλές φορές τι γινόταν εδώ, τι γινόταν στην Αγία Κορυφή.

Πριν αναχωρήση από το Σινά για την Ελλάδα, έρχεται και μου λέει:

– Θέλω να μου δώσης ένα χαρτί.

– Τι χαρτί, Γέροντα;

– Ότι είμαι Σιναΐτης. Ξαφνιάστηκα.

– Να στο δώσω, Γέροντα, αλλά πώς να σου το δώσω; Ήμουν γραμματεύς τότε και ο Επίσκοπος έλειπε στο Κάϊρο.

– Γέροντα, πώς να ειδοποιήσω;

– Βρε, κάντο τώρα που σου λέω, αφού σου λέω είμαι Σιναΐτης.

Ε, τότε έκανα υπακοή.

– Συγγνώμη, του λέω, να σας ρωτήσω λίγο ταπεινά: Γιατί το θέλετε;

– Το θέλω, γιατί πρέπει να έχω κάποιο χαρτί ότι είμαι σ’ ένα Μοναστήρι, για να μπορώ να πάρω κάποιο Καλύβι, κάποιο Κελλί, στο Άγιον Όρος.

Εγώ αυτό δεν το ήξερα. Αφού είδα ότι επέμενε, “πήρα άδεια από την σημαία” και του λέω «θα σου κάνω, Γέροντα». Και του έκανα ένα χαρτί. Τότε ήταν απλά τα πράγματα. Έγραψα σε μια κόλλα αναφοράς με ένα καρμπόν και μια άλλη κόλλα από κάτω, το υπέγραψα ως γραμματεύς, το σφράγισα με την σφραγίδα της Μονής και του το έδωσα. Αυτό το χαρτί τώρα δεν ξέρω τι έγινε, το αντίγραφό του δηλαδή, σε ποιο αρχείο Μονής υπάρχει, αλλά θα έπρεπε να βρεθή, γιατί είναι σημαντικό και για την Μονή, αλλά και για μένα βέβαια. Το δήλωσε ο ίδιος ο Γέροντας ότι είναι Σιναΐτης και μου το απέδειξε κιόλας, «έτσι κάνετε στις Λειτουργίες, αφού ήμουν παρών». Τι να του πω; Όχι; τολμούσα;

Δεν μπορούσα να φέρω αντίρρηση, αφού συνέχισε να μου αποκαλύπτη πράγματα θαυμαστά που είχαν σχέση με το Σινά. Έλεγε «Στο Άγιο εκείνο Όρος εκεί ψηλά, τι σπουδαία πράγματα γίνονται στην Κορυφή του! τι Άγιος Τόπος!». Παρά την ηλικία του είχε ανεβή στην Αγία Κορυφή και μου λέει «βρε, παιδί μου, εκεί που κατέβαινα μετά την πύλη στάθηκα και ο τόπος έχει αγιότητα!». Εκεί ο άγιος Πορφύριος ένοιωσε έντονα θεία Χάρη, παραπάνω πράγματα δεν μου είπε, ίσως αν μου έλεγε να μην τα καταλάβαινα κιόλας την εποχή εκείνη, όχι ότι τώρα είμαι καλύτερος.

 

Από το βιβλίο: «Ο Όσιος Πορφύριος (Μαρτυρίες – Διηγήσεις – Νουθεσίες)». Α’. Μαρτυρίες. Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη», σελ. 176.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Άγιος Πορφύριος, ο και Σιναΐτης

Ορθόδοξη πίστη και ζωή στο email σας. Λάβετε πρώτοι όλες τις τελευταίες αναρτήσεις της Κοινωνίας Ορθοδοξίας:
Έχετε εγγραφεί επιτυχώς στο newsletter! Θα λάβετε email επιβεβαίωσης σε λίγα λεπτά. Παρακαλούμε, ακολουθήστε τον σύνδεσμο μέσα του για να επιβεβαιώσετε την εγγραφή. Εάν το email δεν εμφανιστεί στο γραμματοκιβώτιό σας, παρακαλούμε ελέγξτε τον φάκελο του spam.
Έχετε εγγραφεί επιτυχώς στο newsletter!
Λυπούμαστε, υπήρξε ένα σφάλμα. Παρακαλούμε, ελέγξτε το email σας.