Την εποχή του χαλίφη Άβδουλ Μάλεκ βασίλευε ειρήνη μεταξύ χριστιανών, εβραίων και μουσουλμάνων. Τα Ιεροσόλυμα προσείλκυαν προσκυνητές από όλο τον κόσμο, και ο χαλίφης έφθασε αυτοπροσώπως για προσκύνημα συνοδευόμενος από λαμπρή συνοδεία.
Ο άγιος μάρτυς Μιχαήλ, που εγκαταβίωνε στην Μονή του αγίου Σάββα υπό την καθοδήγηση ενός γέροντα ασκητή, συμπατριώτη του από την Τιβεριάδα της Γαλιλαίας, εστάλη τότε στην πόλη από τον γέροντά του για να πουλήσει τα προϊόντα του εργοχείρου τους. Άφησε τις αποσκευές του στον ξενώνα του Αγίου Σάββα, πήγε να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο και μετά κατευθύνθηκε προς την αγορά. Ο ευνούχος που υπηρετούσε την Σεϊντά, σύζυγο του χαλίφη, τον πλησίασε και τον οδήγησε σε εκείνη με πρόσχημα ότι ήθελε να αγοράσει τα προϊόντα του.
Η πονηρή γυναίκα προσπάθησε να παρασύρει τον νεαρό μοναχό με τα θέλγητρά της και καθώς ο Μιχαήλ αντιστεκόταν, ως άλλος Ιωσήφ, τον υπέβαλε σε βασανιστήρια. Κατόπιν τον έστειλε στον χαλίφη, κατηγορώντας τον ότι επεχείρησε να την ατιμάσει.
Ο μονάρχης, που ήταν φρόνιμος και σοφός, θαυμάζοντας την ασκητική μορφή του μοναχού, συνομίλησε μαζί του για θρησκευτικά θέματα και τέλος του είπε: «Δέξου να μπεις στην υπηρεσία μου, νέε, και θα σε έχω σαν γιο μου. Αρκεί να παραδεχθείς ότι ο Μωάμεθ είναι προφήτης και απεσταλμένος του Θεού».
Πλήρης Αγίου Πνεύματος ο άγιος απάντησε: «Ο Μωάμεθ ούτε προφήτης είναι ούτε απεσταλμένος από Θεόν, είναι ένας ψεύτης!» Στα λόγια αυτά οι Σαρακηνοί αγανάκτησαν και οργίστηκαν, ενώ οι χριστιανοί χάρηκαν βλέποντας τον μοναχό να αντιστέκεται στον κοσμοκράτορα. Ο χαλίφης τον απείλησε ότι θα τον θανατώσει αν αρνηθεί να γίνει μωαμεθανός, αλλά ο Μιχαήλ αποκρίθηκε: «Είτε θα με στείλεις στον Γέροντά μου, είτε θα με στείλεις κοντά στον Χριστό, είτε θα γίνεις χριστιανός σαν εμένα».
Ο χαλίφης διέταξε να βάλουν τον άγιο με γυμνά τα πόδια σε μια λεκάνη με καυτό νερό. Όμως η φωτιά έσβησε και ο Μιχαήλ έμεινε άθικτος, με το πρόσωπο να ακτινοβολεί. Ο ηγεμόνας διέταξε τότε να φέρουν ένα θανατηφόρο δηλητήριο που το έλεγαν σαμσάλα. Ο άγιος το ήπιε άφοβα και με την δύναμη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού δεν έπαθε τίποτα. Οι Σαρακηνοί αναφώνησαν τότε: «Αν δεν θανατώσεις πάραυτα αυτόν τον καλόγερο, θα χαθούμε εμείς».
Ο χαλίφης πρόφερε τότε την θανατική καταδίκη. Ο άγιος Μιχαήλ οδηγήθηκε έξω από την πόλη και υμνώντας το Όνομα της Αγίας Τριάδος αποκεφαλίστηκε. Παρά την αντίσταση των κατοίκων της Ιερουσαλήμ που ήθελαν να κρατήσουν το σκήνωμα του μάρτυρος, οι μοναχοί του Αγίου Σάββα κατόρθωσαν να το φέρουν στην Λαύρα, με προπομπό μια φωτεινή στήλη. Οι αδελφοί τον υποδέχθηκαν με λαμπάδες, ψάλλοντας ύμνους προς τιμή των μαρτύρων. Ένας μοναχός, που τρία χρόνια ήταν καθηλωμένος στην κλίνη του, ασπάσθηκε το τίμιο λείψανο και ιάθηκε.
Από το βιβλίο: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό Ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου. Τόμος έβδομος, Μάρτιος. Εκδόσεις Ορμύλια, σελ. 203.
Ο άγιος μάρτυς Μιχαήλ ο Σαββαΐτης
