Ο άγιος ιερομάρτυς Αλέξανδρος Χοτοβίτσκυ γεννήθηκε το 1872. Μετά τις σπουδές του στην Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης στάλθηκε στην Βόρειο Αμερική, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον επίσκοπο Αλάσκας και ίδρυσε ενορίες σε πολλές πόλεις των Η.Π.Α. διαπρέποντας στην οργάνωση της ορθόδοξης κοινότητας.
Μετά από δεκαοκτώ χρόνια ιεραποστολικής δραστηριότητας στην Αμερική, υπηρέτησε τρία χρόνια στο Ελσίνσκι (1914-1917) και κατόπιν ορίστηκε οικονόμος του καθεδρικού ναού του Σωτήρος Χριστού στην Μόσχα. Στενός συνεργάτης του αγίου Τύχωνος (25 Μαρτ.) στην διαποίμανση της επισκοπής της Μόσχας, πήρε ενεργά μέρος στην Σύνοδο του 1917, που είδε την αποκατάσταση του Πατριαρχείου.
Κατά την πρώτη επαναστατική περίοδο (1920-1921) φυλακίστηκε πολλές φορές για σύντομο χρονικό διάστημα για τις ποιμαντικές δραστηριότητές του, καθώς είχε αντιταχθεί με σθένος στην δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας και είχε οργανώσει εράνους για τα θύματα της πείνας, ενώ τον Μάρτιο 1922 συνελήφθη από τους μπολσεβίκους. Κατά την δίκη του διακρίθηκε για την ηρεμία και την αξιοπρέπειά του και τελικά καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια εγκλεισμό. Απελευθερώθηκε πέραν πάσης προσδοκίας τον Οκτώβριο 1923 και άρχισε αμέσως τις ποιμαντικές δραστηριότητές του στις ενορίες της Μόσχας.
Συνελήφθη εκ νέου τον Σεπτέμβριο 1924 για θρησκευτικό ακτιβισμό και για την υποστήριξή του στον πατριάρχη Τύχωνα και καταδικάστηκε σε τρία χρόνια εκτοπισμό στο μακρινό Τουρουχάν, όπου υπέφερε πολλές στερήσεις. Επιστρέφοντας έγινε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του μητροπολίτη Σεργίου, τοποτηρητή του πατριάρχη, έλαβε το αξίωμα του πρωθιερέως και του εμπιστεύθηκαν τον ναό της Καταθέσεως της Εσθήτος της Θεοτόκου. Συνελήφθη πάλι κατά τις τρομερές διώξεις του 1937 και στάλθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου και βρήκε τον θάνατο, όπως χιλιάδες άλλοι ομολογητές της Πίστεως, κάτω από άγνωστες συνθήκες.
Από το βιβλίο: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό Ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου. Αύγουστος, 7. Εκδόσεις Ορμύλια.
