Ο άγιος Μεγαλομάρτυρας και θαυματουργός Εφραίμ γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1384. Έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία μαζί με τα άλλα έξι αδέλφια του, την δε φροντίδα τους, μετά τον Θεό, ανέλαβε η ευσεβής μητέρα του.
Σε ηλικία 14 ετών ο πανάγαθος Θεός οδήγησε τα βήματα του αγίου Εφραίμ στην ακμάζουσα τότε Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου του όρους των Αμώμων (Καθαρών) της Αττικής, όπου με προθυμία σήκωσε στους ώμους του τον χρηστό σταυρό του Κυρίου με επισφράγιση της αφοσιώσεώς του το φρικτό και πανένδοξο μαρτυρικό του τέλος.
Θεϊκός πόθος και αγάπη Θεού φλόγιζε τη νεανική του καρδιά και γι’ αυτό έθεσε θεληματικά τον εαυτό του στην μακαρία υπακοή του Χριστού και έγινε, με τη μοναχική και ισάγγελη ζωή του, μιμητής των μεγάλων ασκητών και οσίων πατέρων της ερήμου, μιμούμενος επί 27 περίπου χρόνια την αγία τους πολιτεία.
Ο άγιος Εφραίμ ακολούθησε με ένθεο ζήλο τον Χριστό και διέπρεψε με τη λαμπρότητα της πολιτείας και τους πόνους της αθλήσεώς του στο όρος των Αμώμων Αττικής (περιοχή Νέας Μάκρης). Με τη θεία βοήθεια και τους ασκητικούς του κόπους καθάρισε την ψυχή και το σώμα του από τα ψυχοφθόρα πάθη και αξιώθηκε να γίνει κατοικητήριο του παναγίου Πνεύματος. Αξιώθηκε ακόμη να λάβει το μέγα χάρισμα της Ιερωσύνης και να υπηρετεί το άγιο Θυσιαστήριο ως άγγελος Θεού, με φόβο Θεού και πολλή κατάνυξη.
Στις 14 Σεπτεμβρίου, εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού του 1425, επιστρέφοντας από ένα ασκητήριό του στη Μονή, την είδε τελείως κατεστραμμένη και χωρίς πατέρες, διότι είχαν σφαγιασθεί από βάρβαρους τούρκους. Τότε συνελήφθη και άρχισαν τα μαρτύριά του, τα οποία και τελείωσαν στις 5 Μαΐου 1426, ημέρα Τρίτη και ώρα 9 το πρωί. Ο άγιος Ιερομάρτυρας Εφραίμ ετελειώθη μαρτυρικώς σε ηλικία 42 ετών.
Προσευχόμενος ο γενναίος του Χριστού αθλητής, ο άγιος Εφραίμ, και μέσα σε φρικτά βασανιστήρια ευρισκόμενος –τον κρέμασαν αντεστραμμένα σε δένδρο, που σώζεται ακόμη, τον κάρφωσαν στα πόδια και το κεφάλι, και τέλος διεπέρασαν το καταπληγωμένο και μαρτυρικό του σώμα με αναμμένο ξύλο– παρέδωσε την αγία του ψυχή στον Δεσπότη Χριστό, από τον οποίο και έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου και τη χάρη των θαυμάτων.
Μετά από 500 και περισσότερα χρόνια, ευδόκησε ο φιλάνθρωπος Θεός και φανερώθηκαν, μετά από πολλές εμφανίσεις του ίδιου του αγίου Εφραίμ και πολλά άλλα θαυμαστά γεγονότα, όλα όσα σήμερα γνωρίζουμε γι’ αυτόν, τα οποία και βεβαιώθηκαν με την εύρεση των μαρτυρικών και χαριτοβρύτων λειψάνων του στις 3 Ιανουαρίου 1950.
Τα άγιά του λείψανα όχι μόνο αποπνέουν θεϊκή και ουράνια ευωδία, αλλά και πηγάζουν ιάματα σε όσους τα ασπάζονται με πίστη και ζητούν την ταχύτατη βοήθειά του. Επειδή ο άγιος Εφραίμ, με την καθαρή πολιτεία του και το μαρτύριο, που υπέμεινε για την αγάπη του Χριστού, δόξασε το όνομα του Τριαδικού Θεού, αντιδοξάσθηκε πλούσια από τον Παντοκράτορα Κύριο και ενεργεί στους επικαλουμένους τη μεσιτεία Του, με τη χάρη του Χριστού που άφθονη έλαβε, παράδοξα και υπερφυή θαύματα ψυχής και σώματος.
Ο Ιερομάρτυρας και θαυματουργός άγιος Εφραίμ εορτάζεται δύο φορές το χρόνο: στις 3 Ιανουαρίου η εύρεση των τιμίων λειψάνων του και στις 5 Μαΐου το μαρτυρικό του τέλος.
Είθε με τις πρεσβείες του αγίου Εφραίμ να μας ελεήσει και σώσει δωρεάν ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, και να ευδοκήσει ο Θεός να αξιωθούμε να προσκυνήσουμε και τα μυρίπνοά του λείψανα και να ζήσουμε πλούσια τα θεία και ανερμήνευτα δώρα της αληθινής Ορθοδόξου Πίστεώς μας, και να ομολογήσουμε με θέρμη ότι «Θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις αυτού», και «τοις αγίοις τοις εν τη γη αυτού εθαυμάστωσεν ο Κύριος, πάντα τα θελήματα αυτού εν αυτοίς» (Ψαλμ. 15:3). Αμήν.
Από το βιβλίο: Συναξαριστής Νεομαρτύρων, Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη, σελ. 510.
