Η σωτηρία του μοναχού Λογγίνου

Ο όσιος Διονύσιος († 1541) ησύχαζε κάποτε στο σπήλαιο του Αγίου Λαζάρου, παρακάτω από την μονή που ίδρυσε στον Όλυμπο. Μια νύχτα όμως σηκώθηκε και πήγε στην μονή. Χτύπησε δυνατά την πόρτα και είπε στους πατέρες, που του άνοιξαν:

-Συγκεντρωθείτε να κάνουμε προσευχή για τον αδελφό μας Λογγίνο. Η ζωή του διατρέχει μεγάλο κίνδυνο.

Εκείνη την νύχτα είχαν στείλει τον μοναχό Λογγίνο να βοσκήσει τις αγελάδες της μονής. Όταν ξημέρωσε και ήρθε στο μοναστήρι, διηγήθηκε ότι αντιμετώπισε φοβερό κίνδυνο: Επετέθησαν κακοποιοί εναντίον του και αφού έκλεψαν τα πράγματά του και το άλογό του, γύμνωσαν τα σπαθιά τους για να τον θανατώσουν. Ξαφνικά όμως παρουσιάσθηκε κάποιος και τους εμπόδισε. Κατατρομαγμένοι εκείνοι έφυγαν και τον άφησαν σώο και αβλαβή. Ο άγνωστος εξαφανίσθηκε απότομα, όπως απότομα είχε παρουσιασθεί.

Η περιφρόνηση του σχήματος

Κάποια γυναίκα είχε ένα μονάκριβο γιό, ο οποίος έγινε μοναχός στην Ι. Μονή του οσίου Διονυσίου, στον Όλυμπο. Όταν μια μέρα ο μοναχός πήγε στο σπίτι για να δει την μητέρα του, αυτή γεμάτη θυμό του άρπαξε από το κεφάλι τον σκούφο και τον πέταξε κάτω. Μετά του έβγαλε με βία τα ράσα, τον έντυσε κοσμικά και τον κράτησε στο σπίτι της.

Έπειτα από λίγες μέρες ήρθε στο χωριό της ο όσιος. Η μητέρα, μόλις το έμαθε, έτρεξε ν’ ασπασθεί το χέρι του. Ο όσιος, που την έβλεπε πρώτη φορά, της είπε αυστηρά:

– Μη με εγγίζεις εσύ που κατεπάτησες το αγγελικό σχήμα του γιού σου και τον κρατάς μαζί σου στον κόσμο. Αλλοίμονό σου, ταλαίπωρη, γιατί αυτός θα πεθάνει αύριο με κακό θάνατο και έτσι θα τιμωρηθείς και συ για την αφροσύνη σου.

Πράγματι. Την άλλη μέρα ο γιός της γκρεμίστηκε από ένα ψηλό δέντρο και σκοτώθηκε.

Από το βιβλίο: ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ. Τόμος πρώτος. Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 2008, σελ. 77, 118.

Από τον βίο του οσίου Διονυσίου του εν Ολύμπω