Την Παρασκευή της Διακαινησίμου εορτάζουμε τα εγκαίνια του Ναού της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου της ζωηφόρου Πηγής. Και επιπλέον μνημονεύουμε τα υπερφυσικά θαύματα της Θεομήτορος, τα οποία έκανε στον ναό αυτό.

Αυτός ο ναός αρχικά κτίστηκε από τον βασιλιά Λέοντα τον Μεγάλο (457-474), ο οποίος ονομαζόταν και Μακέλλης.

Αυτός ήταν πολύ καλός άνθρωπος και κάποτε, πριν γίνει βασιλιάς κι ενώ ήταν ακόμη ιδιώτης, κοντά σ’ εκείνον τον τόπο βρήκε έναν τυφλό που πήγαινε παραπατώντας και από συμπόνια τον πήρε από το χέρι και τον οδηγούσε.

Όταν έφτασαν κοντά στον τόπο, ο τυφλός κυριεύθηκε από υπερβολική δίψα και παρακαλούσε τον Λέοντα να του βρει νερό να ξεδιψάσει. Αυτός μπήκε στο εκεί δάσος –διότι τότε ο τόπος ήταν κατάφυτος με κάθε λογής δέντρα– και έψαχνε να βρει νερό. Δεν μπόρεσε όμως να βρει  και επέστρεφε λυπημένος, οπότε ακούει μια φωνή άνωθεν, που του είπε: «Δεν χρειάζεται, Λέων, να στενοχωριέσαι, γιατί κοντά σου είναι το νερό». Ξαναπήγε λοιπόν και έψαχνε, και αφού κοπίασε πολύ, πάλι ακούει την ίδια φωνή να του λέει: «Λέων βασιλιά, πήγαινε πιο μέσα στο πυκνό αυτό σημείο του δάσους, και αφού πάρεις από το θολό νερό, δώσε στον τυφλό να ξεδιψάσει και ακόμη χρίσε με αυτό τα τυφλά του μάτια και αμέσως θα καταλάβεις ποια είμαι, η οποία προ πολλού κατοικώ στον τόπο αυτό». Αυτός έκανε όπως τον πρόσταξε η φωνή και αμέσως ο τυφλός βρήκε το φως του.

Ο Λέων λοιπόν, αφού κατά την πρόρρηση της Θεομήτορος έγινε βασιλιάς, ανήγειρε με βασιλική δαπάνη τον ναό επί της Πηγής, όπως φαίνεται και σήμερα, και στον οποίο γίνονταν πάρα πολλά θαύματα.

Αργότερα ο ο μέγας αυτοκράτορας Ιουστινιανός (527-565), ο οποίος υπέφερε από δυσουρία και θεραπεύτηκε εδώ, για να ευχαριστήσει τη Μητέρα του Λόγου, ανήγειρε τον μεγάλο ναό.

Αυτός ο ναός από διάφορους σεισμούς έπαθε πολλές ζημιές και τέλος ο Βασίλειος ο Μακεδών (877-886) και ο γιός του Λέων ο Σοφός (886-912) τον ανακαίνισαν. Στις ημέρες μάλιστα αυτών των αυτοκρατόρων η Πηγή έκανε πάρα πολλά θαύματα, θεραπεύοντας αποστήματα, δυσουρίες, καχεξίες, καρκίνους, αιμορραγίες και πυρετούς κάθε είδους.

Και στειρώσεις διέλυσε· για παράδειγμα ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Ζ’ ο Πορφυρογέννητος (913-959) είναι δώρημα της Πηγής αυτής στη βασίλισσα Ζωή.

Αλλά και νεκρό ανέστησε η Πηγή· ήταν εκείνος από τη Θεσσαλία, ο οποίος καθώς ερχόταν προς αυτήν, πέθανε στον δρόμο. Ενώ πέθαινε και έπνεε τα λοίσθια, παράγγειλε στους ναύτες να τον πάνε στον ναό της Πηγής, να χύσουν πάνω του τρεις κάδους νερό από την Πηγή και έτσι να τον θάψουν.

Έγινε αυτό, και ο νεκρός, μόλις του έριξαν το νερό, αναστήθηκε.

Μετά από χρόνια, όταν ο μεγάλος ναός επρόκειτο να πέσει, φάνηκε η Θεοτόκος και τον κρατούσε, εωσότου το πλήθος των ανθρώπων που είχαν συρρεύσει, βγήκαν όλοι έξω.

Το νερό αυτό, όταν το έπιναν, έδιωχνε και διάφορους δαίμονες, και έβγαλε και από τη φυλακή φυλακισμένους. Στον βασιλιά Λέοντα τον Σοφό γιάτρεψε τη λιθίαση, και της γυναίκας του της Θεοφανώς έσβησε τον υψηλότατο πυρετό. Τον αδελφό του, τον πατριάρχη Στέφανο (886-893), ελευθέρωσε από εκτικό πυρετό.

Τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Ιωάννη θεράπευσε από κώφωση· τον πατρίκιο Ταράσιο από σφοδρότατο πυρετό, όπως και τη μητέρα του, και τον γιό του Στυλιανό από δυσουρία. Κάποια γυναίκα που λεγόταν Σχίζινα τη λύτρωσε από τη δυσεντερία.

Ο δε βασιλιάς Ρωμανός Α’ ο Λακαπηνός (920-944) με το νερό θεραπεύτηκε και από διάρροια και από δυσκοιλιότητα· το ίδιο και η γυναίκα του.

Ποια γλώσσα μπορεί να διηγηθεί όσα έκανε αυτό το νερό και κάνει μέχρι σήμερα; Τα θαύματα είναι περισσότερα από τις σταγόνες της βροχής και από το πλήθος των άστρων και των φύλλων. Διότι θεράπευσε θαυματουργικά καρκίνο και γάγγραινα και θανάσιμα αποστήματα και λέπρα και όγκους γυναικών και καταρράκτες των ματιών και λευκώματα και πολλές άλλες αρρώστειες και ψυχοπάθειες που είναι αδύνατο να αριθμηθούν.

Με τις πρεσβείες της Μητέρας σου, Χριστέ ο Θεός, ελέησέ μας.

Διασκευή για την Κ.Ο. του κειμένου του Πεντηκοσταρίου.

Η Ζωοδόχος Πηγή