Ο καθένας μας ερχόμαστε στην κατάλληλη για μας εποχή. Σε όποια άλλη εποχή κι αν ζούσαμε, θα ήμασταν ό,τι είμαστε και στην εποχή μας· δεν θα ήμασταν καλύτεροι. Μη νομίζουμε ότι κάποια άλλη εποχή θα ήταν ευνοϊκότερη και το όλο κλίμα και το όλο πνεύμα που θα επικρατούσε τότε θα ήταν ευνοϊκότερο. Δεν μπορούμε να το πούμε αυτό, ότι άλλοι είναι τυχεροί και άλλοι δεν είναι, άλλους τους ευνοεί ο Θεός και άλλους όχι.
Ο άγιος Ιωάννης σε όποια εποχή κι αν γεννιόταν, ακόμη και στη δική μας εποχή να ερχόταν στον κόσμο, θα ήταν «μείζων εν γεννητοίς γυναικών». Μεγάλο λάθος κάνουμε, όταν επηρεαζόμαστε από την εποχή μας, παρασυρόμαστε από τις όποιες καταστάσεις, βουλιάζουμε εκεί μέσα και δεν βλέπουμε την αλήθεια. Να ξέρουμε πως σε όποια εποχή κι αν ζει ο καθένας μας, ο Θεός του αποκαλύπτεται ανάλογα με τον πόθο του να γνωρίσει την αλήθεια και να ανταποκριθεί σ’ αυτήν
Να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του τιμίου Προδρόμου. Άραγε πώς θα το παίρναμε εμείς το όλο θέμα; Να φυλακισθούμε, να περιφρονηθούμε, να κατηγορηθούμε, να αδικηθούμε, κι εκεί στη φυλακή να μην ξέρουμε τι θα μας συμβεί, και κάποια στιγμή να έρθει ο δήμιος να μας πάρει το κεφάλι.
Όλοι οι άγιοι μάρτυρες – και ο τίμιος Πρόδρομος – όταν έφθανε η ώρα του μαρτυρίου, η ώρα του τέλους, χαίρονταν και δεν λογάριαζαν καθόλου αν πονέσουν ή αν δυσκολευτούν. Άλλο είναι να τα διαβάζουμε αυτά εμείς σήμερα και άλλο είναι να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του κάθε μάρτυρος, τη στιγμή που δεν σηκώνουμε κάποιες δυσκολίες που μας τυχαίνουν: μπορεί να μας αδικούν, να μας περιφρονούν, να μας κατηγορούν, να μας συκοφαντούν. Εμείς δεν είμαστε καθόλου πρόθυμοι να τα σηκώσουμε, ενώ πρέπει να χαιρόμαστε. Αυτό είναι μια κάποια συμμετοχή σε ένα υποτυπώδες μαρτύριο.
Από το βιβλίο: π. Συμεών Κραγιοπούλου (†), “Πνευματικά Μηνύματα” 2017, σελ. 65, και 2021, σελ. 262.
