Όλοι μας, πιστεύω, αισθανθήκαμε στην σημερινή Αγρυπνία πόση χάρη και παρρησία προς τον Πανάγαθο Θεό έχει η αγία Οσιοπαρθενομάρτυς Αναστασία η Ρωμαία. Ακόμα αισθανθήκαμε πόσο αληθινή και αιώνια είναι η δόξα των Αγίων. Οι τύραννοι, οι οποίοι βασάνισαν και θανάτωσαν και κακοποίησαν την αγία Αναστασία, χάθηκαν και «απώλετο το μνημόσυνον αυτών μετ’ ήχου» (Ψαλμ. 9:7).
Οι ισχυροί της γης εξαφανίσθηκαν, αλλά η αδύνατη κόρη, η ταπεινή νύμφη του Χριστού, η αγία Αναστασία μένει εις τους αιώνας, δεδοξασμένη εις Ουρανίους θαλάμους, στον Νυμφώνα τον θείο του Παμβασιλέως Χριστού, αλλά και εδώ στην γη τιμωμένη και από την Εκκλησία του Θεού αλλά και ιδιαιτέρως εδώ στην Ιερά Μονή μας.
Την θαυμάζουμε για την άσκησή της, για το παρθενικό της κάλλος, για τον έρωτά της προς τον Χριστό, για το καρτερικό της μαρτύριο, και την ευχαριστούμε.
Την ευχαριστούμε, διότι εκείνη άθλησε και αγίασε και για εμάς. Αυτή είναι η φιλανθρωπία των Αγίων. Αγιάζονται αυτοί χάριν όλου του κόσμου. Εκείνη κοπίασε, πόνεσε, άθλησε, και εμείς απολαμβάνουμε την ευλογία και τα δώρα της δικής της θυσίας και του δικού της αγώνα και του δικού της αίματος και του δικού της μαρτυρίου.
Την ευχαριστούμε ακόμα, διότι ευδόκησε να φωτίσει τους αειμνήστους Εμμανουήλ και Ραλλού, ένα ευσεβές ανδρόγυνο, οι οποίοι είχαν τα Λείψανά της, να τα αφιερώσουν εδώ στην Μονή μας και να κτίσουν το παρεκκλήσιο της Αγίας Αναστασίας, το οποίο είναι εδώ παραπλεύρως της τραπέζης, αρχαιότερο του Καθολικού. Και έκτοτε να γίνει η αγία Αναστασία Προστάτις της Μονής μας και ευλογία για όλο το Άγιον Όρος.
Αλλά αυτό δεν έγινε χωρίς την θέληση και την νεύση της αγίας Αναστασίας. Την ευχαριστούμε λοιπόν. Μοναχή αυτή ήθελε να έλθει εν μέσω Μοναχών, για να ενισχύει και να παρηγορεί τους Μοναχούς στον καθημερινό τους αγώνα και να είναι μία βοήθεια σε καιρό θλίψεων και δοκιμασιών και πειρασμών.
Όντως εδώ στο Άγιον Όρος έχουμε μόνο την Κυρία Θεοτόκο. Αλλά έχουμε και δύο-τρεις Αγίες. Η μία είναι η δική μας, η αγία Αναστασία η Ρωμαία. Η άλλη είναι η αγία Μαρία η Μαγδαληνή, της γείτονος Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας.
Είναι αδελφές πνευματικές δικές μας και θέλησαν κατά χάριν Θεού και ευδοκία του εν Τριάδι Θεού να είναι η εξαίρεση των γυναικείων παρουσιών εν Αγίω Όρει. Αλλά, «ει τις εν Χριστώ, καινή κτίσις» (Β’ Κορ. 5:17)· υπερβαίνεται η διαφορά των φύλων. Διότι επί των θεωμένων ανθρώπων, με την Χάρη της θεώσεως γίνεται υπέρβαση των φύλων.
Ευχαριστούμε λοιπόν την αγία Αναστασία για όλα. Και την παρακαλούμε ταπεινά να μένει πάντοτε εν μέσω ημών, να είναι προστάτις μας, βοηθός μας, καθοδηγητής μας στον μοναχικό μας αγώνα και να είναι βοήθεια για όλο το Άγιον Όρος, για όλη την Εκκλησία του Θεού και για όλους εσάς που έρχεσθε με ευλάβεια κάθε χρόνο να εορτάσετε την ιερή της μνήμη.
Από το βιβλίο: † Αρχιμανδρίτου Γεωργίου, Ομιλίες σε Εορτές Αγίων (των ετών 1981-1991) Β’. Έκδ. Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου, Άγιον Όρος 2016, σελ. 38.
