Η αγία αυτή αμνάδα του Χριστού καταγόταν από τη Βολισσό της Χίου. Όταν πέθανε η μητέρα της, την ανέθρεψε ο πατέρας της. Μεγαλώνοντας προόδευσε σε αρετή έτσι που το σώμα της ακτινοβολούσε από την περίσσεια αγνότητας της ψυχής της. Ο διάβολος, φθονώντας μία τόσο λαμπρή αρετή, προσπάθησε να της υποβάλει ακάθαρτους λογισμούς, αλλά η αγία απέκρουσε εύκολα όλους τους πειρασμούς με την δύναμη του Σταυρού.
Ο άρχων του σκότους στράφηκε τότε προς τον πατέρα της και γέννησε στον σαρκικό και ολιγόπιστο αυτόν άνθρωπο ασελγή πόθο για την ίδια την θυγατέρα του. Αφήνοντας τους λογισμούς να βλαστήσουν στην ψυχή του, άρχισε να κάνει απρεπείς προτάσεις στην νεαρή κόρη που ταραγμένη από τέτοια αναισχυντία έφυγε κρυφά από το χωριό και κατέφυγε στο βουνό.
Η αποτυχία αυτή κόρωσε περισσότερο την φλόγα που έκαιγε την καρδιά του παραλογισμένου αυτού ανθρώπου και σαν δαιμονισμένος άρχισε να την αναζητά παντού. Βλέποντάς τον να πλησιάζει, η αγία Μαρκέλλα έτρεξε προς την θάλασσα και κρύφτηκε σε έναν βάτο. Δεν μπόρεσε όμως να μείνει απαρατήρητη από τον πατέρα της που μην μπορώντας να μπει στον βάτο έβαλε φωτιά να τον κάψει.
Η Μαρκέλλα διέφυγε από αλλού και άρχισε να τρέχει πάνω στα βράχια της ακρογιαλιάς. Καθώς ο πατέρας της δεν μπορούσε να την φθάσει, της έριξε ένα βέλος που τραυμάτισε την μακαρία, αλλά δεν την εμπόδισε να συνεχίσει το ξέφρενο τρέξιμό της. Καταλαβαίνοντας ότι οι δυνάμεις της την εγκατέλειπαν, ανέπεμψε προσευχή προς τον επουράνιο Νυμφίο της, παρακαλώντας να την βοηθήσει. Αμέσως ο Κύριος έκανε να σχισθεί ένας βράχος, που δέχθηκε την αγία, όπως συνέβη άλλοτε στην αγία Θέκλα (24 Σεπτ.).
Όταν έφθασε ο πατέρας της, μην μπορώντας να την τραβήξει από τον βράχο, απέκοψε τα στήθη της κόρης του, κατόπιν την αποκεφάλισε και έριξε το κεφάλι της στην θάλασσα, ανοίγοντάς της έτσι τις πύλες της ουράνιας αυλής, μεταξύ των συνετών παρθένων που συνοδεύουν τον Νυμφίο Χριστό.
Από τον βράχο που στέγασε την αγία αναβλύζει αγίασμα, που έχει την ιδιότητα να καλύπτει τα βότσαλα με μια λεπτή κοκκινωπή κρούστα, που οι κάτοικοι του νησιού ονομάζουν «άγιο αίμα» και συρρέουν κατά πλήθη στο προσκύνημα αυτό. Μαζεύουν τα βότσαλα αυτά, τα ξύνουν και φυλάνε τα ξύσματα σε βάζα χρησιμοποιώντας τα σε κάθε είδους αρρώστιες.
Η αγία έχει εμφανισθεί εξάλλου πολλές φορές, φορώντας μοναχικό ένδυμα και δείχνοντας να αναδύεται από την θάλασσα, σε αρρώστους που έρχονται να περάσουν την νύκτα στον ναό που έχει κτιστεί στον τόπο του βάτου.
Από το βιβλίο: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό Ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου. Τόμος ενδέκατος, Ιούλιος. Ίνδικτος, Αθήναι 2008.
