Η Βασιλεία του Θεού, στην οποία καλούμαστε από τον ίδιο τον Θεό να εισέλθουμε, είναι απερίγραπτη. Ο ανθρώπινος λόγος αδυνατεί να την παραστήση. Ο απόστολος Παύλος, που αξιώθηκε να ανέβη μέχρι τρίτου ουρανού, όταν χρειάστηκε να μαρτυρήση γι’ αυτή του την οπτασία, ομολόγησε ότι αρπάχθηκε στον παράδεισο και άκουσε εκεί «άρρητα ρήματα, α ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι» (Β’ Κορ. 12:4). Γι’ αυτό, τόσον οι προφήτες και οι απόστολοι, όσο και αυτός ο Χριστός, όταν ομιλούν για τη Βασιλεία του Θεού, χρησιμοποιούν γνωστές εικόνες από την καθημερινή ζωή των ανθρώπων στους οποίους απευθύνονται. Τέτοιες είναι οι εικόνες του αμπελώνος, του βασιλικού δείπνου, του βασιλικού γάμου, και αυτής της πόλεως με πρότυπο την αγία πόλη Ιερουσαλήμ. Από τις πιο γλαφυρές περιγραφές τής Βασιλείας του Θεού είναι εκείνη του 21ου κεφαλαίου της Αποκαλύψεως, στο οποίο ο ευαγγελιστής Ιωάννης αποτυπώνει την ουράνια Ιερουσαλήμ:
«Ύστερα ήλθε ένας από τους επτά αγγέλους που είχαν τις επτά φιάλες με τις επτά τελευταίες πληγές… Και μου έδειξε την πόλη, την αγία Ιερουσαλήμ, να κατεβαίνη από τον ουρανό από τον Θεό, έχοντας την δόξα του Θεού. Η λάμψη της έμοιαζε με πολυτιμότατο λίθο, σαν τον ίασπι. Λίθο που λάμπει σαν κρύσταλλο. Είχε μεγάλο και ψηλό τείχος με δώδεκα πύλες, στις οποίες ήταν δώδεκα άγγελοι· και στις πύλες ήταν γραμμένα τα ονόματα των δώδεκα φυλών του Ισραήλ. Προς ανατολάς υπήρχαν τρεις πύλες, προς βορράν τρεις πύλες, προς νότον τρεις πύλες και προς δυσμάς τρεις πύλες. Το τείχος της πόλεως είχε δώδεκα θεμέλιους λίθους, έπάνω στους οποίους ήταν τα δώδεκα ονόματα των δώδεκα αποστόλων του Αρνίου. Και ο άγγελος που μιλούσε μαζί μου είχε ενα μέτρο, ενα χρυσό καλάμι, για να μετρήση την πόλη, τις πύλες της και το τείχος της… Οι δώδεκα πύλες ήταν δώδεκα μαργαριτάρια· κάθε πύλη ήτανε καμωμένη από ενα μαργαριτάρι. Η πλατεία της πόλεως ήταν από καθαρό χρυσάφι σαν γυαλί διαυγές. Ναόν δεν είδα στην πόλη, διότι ναός της είναι ο Κύριος, ο Θεός ο Παντοκράτωρ και το Αρνίον. Και η πόλη δεν έχει ανάγκη από τον ήλιο ούτε από την σελήνη για να την φωτίζουν, διότι η δόξα του Θεού είναι το φως της και το λυχνάρι της είναι το Αρνίον. Με το φως της θα περπατήσουν τα έθνη, και οι βασιλείς της γης θα φέρουν την δόξα και την τιμή τους σ’ αυτήν. Οι πύλες της δεν θα κλεισθούν ποτέ την ήμέραν· νύχτα εκεί δεν θα υπάρχη. Και θα φέρουν σ’ αυτήν την δόξα και την τιμή των εθνών, άλλα δεν θα μπη σ’ αυτήν τίποτε το μολυσμένο, ούτε κανείς που κάνει βδελυκτά πράγματα και ψευδή, παρά μόνον οι γραμμένοι στο βιβλίον της ζωής του Αρνίου» (Απ. 21:9-27).
Αυτή η πόλη είναι η επουράνιος Ιερουσαλήμ, η πόλη του ζώντος Θεού. Είναι η Βασιλεία τού Θεού, που ετοιμάστηκε για μας. Αυτή είναι η μόνιμη πατρίδα μας, όπως το πίστευε και το διακήρυτε ο απόστολος Παύλος: «Ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν» (Εβρ. 13:14). Κι εμείς είμαστε προσκεκλημένοι να την κληρονομήσουμε, αφού πρώτα τηρήσουμε τις εντολές του και τον ευαρεστήσουμε, για να ακούσουμε την ευκταία εκείνη φωνή: «Δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου» (Μθ. 25:34).
Αυτή η πόλη πρέπει να γίνη δική μας. Λέγεται ότι ο Δανιάδης, ο πρεσβευτής των Αθηνών στην αυλή του Φιλίππου, του βασιλιά των Μακεδόνων, επαινούσε κάποια μέρα με πολύ ενθουσιασμό την πατρίδα του και βεβαίωνε τον βασιλιά ότι η Αθήνα ήταν η πιο όμορφη πόλη του κόσμου. Ο Φίλιππος τότε παρακάλεσε τον πρεσβευτή να χαράξη σε μία πλάκα το σχέδιό της. Βλέποντας ύστερα το σχεδιάγραμμα φώναξε γεμάτος από πόθο: Αυτή η πόλη πρέπει να γίνη δική μου, ό,τι κι αν μου στοιχίση!
Οι άγιοι απόστολοι, οι πρεσβευταί τού Θεού, χάραξαν με ακρίβεια το σχεδιάγραμμα της άνω Ιερουσαλήμ, της αιωνίας πόλεως, της απερίγραπτης Βασιλείας του Θεού μέσα στις σελίδες των Αγίων Γραφών. Όποιος έχει ανοιχτά τα μάτια και το δη, όποιος είναι αληθινά έξυπνος, όποιος έχει φωτισμένο νου και καρδιά, αυτός σίγουρα θα ξεφωνήση: Αυτή η πόλη πρέπει να γίνη δική μου, ό,τι κι αν μου στοιχίση!
Από κει και πέρα χρειάζεται η κατάστρωση του σχεδίου για την κατάκτησή της. Είναι απαραίτητο να γνωρίσουμε την θύρα που οδηγεί στην αιώνια πόλη. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την θύρα των λογικών προβάτων, τον Κύριο Ιησού Χριστό. Αυτόν που έγινε γνωστός και ευκολοπλησίαστος, αφού ήλθε στον κόσμο μας περνώντας θαυματουργικά από την κεκλεισμένη πύλη της αειπαρθένου Μαρίας. Επομένως, το πρώτο μας βήμα για να κληρονομήσουμε τη Βασιλεία του Θεού είναι να μιμηθούμε την Παναγία μας στην κάθαρση και στην προετοιμασία για τη γνωριμία μας με τον Χριστό.
Αρχιμ. Αυγουστίνος Μύρου
