Αγαπητέ αδελφέ, αυτοί που ασχολούνται με τις εργασίες αυτού του προσωρινού κόσμου, αν προκόψουν σε αυτές και κερδίσουν, δεν σκέφτονται τους κόπους που πέρασαν, αλλά χαίρονται για την προκοπή που έκαναν ύστερα.

Πόση λοιπόν χαρά νομίζεις ότι νιώθει η ψυχή εκείνου που άρχισε να εργάζεται για τον Θεό και ολοκλήρωσε αυτό το έργο; Και όταν θα φύγει από τη ζωή, τα έργα του θα προπορεύονται, και θα χαρούν μαζί του οι άγγελοι, όταν τον δουν ότι ελευθερώθηκε από τις δυνάμεις του σκότους.

Γιατί όταν βγει η ψυχή από το σώμα, τη συνοδεύουν οι άγγελοι, και τότε βγαίνουν να τη συναντήσουν όλες οι δυνάμεις του σκότους, θέλοντας να την κρατήσουν, εξετάζοντας μήπως έχει κάτι από τα δικά τους.

Την ώρα εκείνη δεν πολεμούν εναντίον τους οι άγγελοι, αλλά τα έργα που έκανε η ψυχή την περιτειχίζουν και την φυλάγουν από αυτές, για να μην την ακουμπήσουν. Και αν νικήσουν τα έργα της, ψάλλουν μπροστά της οι άγγελοι, ώσπου να φτάσει στον Θεό με χαρά. Την ώρα εκείνη λησμονεί κάθε έργο του κόσμου τούτου και όλους τους κόπους της.

Είναι λοιπόν μακάριος αυτός που επάνω του δεν θα βρεθεί τίποτε από όσα είναι των αρχόντων του σκότους, γιατί η χαρά του και η τιμή και η ανάπαυση θα ξεπερνούν κάθε μέτρο.

* * *

Ας κλάψουμε, επομένως, με όση δύναμη έχουμε μπροστά στον Θεό· ίσως να μας σπλαχνιστεί η αγαθότητά του και να μας στείλει βοήθεια, για να μπορέσουμε να κάνουμε τα έργα που αντιμάχονται τους άρχοντες της κακίας, (*) τους οποίους θα συναντήσουμε μπροστά μας.

Ας φροντίσουμε λοιπόν με αποφασισμένη καρδιά να αποκτήσουμε επιθυμία του Θεού με απλότητα, η οποία θα μας σώσει από τα χέρια της πονηρίας, όταν θα βγει εκεί να μας συναντήσει.

Ας αγαπήσουμε την αγάπη προς τους φτωχούς, για να μας σώσει από τη φιλαργυρία, όταν θα βγει να μας συναντήσει.

Ας αγαπήσουμε το να έχουμε ειρήνη με όλους, μικρούς και μεγάλους, γιατί αυτό θα μας προστατέψει από το μίσος, όταν θα βγει να μας συναντήσει.

Ας αποκτήσουμε την υπομονή σε όλα, η οποία θα μας προστατέψει από την αμέλεια, όταν θα βγει να μας συναντήσει.

Ας αγαπήσουμε όλους τους αδελφούς μας, χωρίς να μισούμε κανέναν ή να ανταποδίδουμε το κακό, και αυτό θα μας προστατέψει από τη ζηλοφθονία, όταν θα βγει να μας συναντήσει.

Ας αγαπήσουμε την ταπεινοφροσύνη σε όλα, υπομένοντας τον λόγο που θα μας πει ο συνάνθρωπος, έστω και αν μας πληγώσει ή μας προσβάλει· και η ταπεινοφροσύνη θα μας προστατέψει από την υπερηφάνεια, όταν θα βγει να μας συναντήσει.

Ας επιδιώξουμε την τιμή του συνανθρώπου, χωρίς να κατηγορούμε ή να προσβάλλουμε κανέναν, και αυτή θα μας προστατέψει από την καταλαλιά, όταν θα βγει να μας συναντήσει.

Ας αψηφήσουμε την ανάγκη και την τιμή του κόσμου, για να σωθούμε από τον φθόνο, όταν θα βγει να μας συναντήσει.

Ας διδάξουμε στη γλώσσα μας τη μελέτη του Θεού, τη δικαιοσύνη και την προσευχή, για να μας προστατέψει από το ψέμα, όταν θα βγει να μας συναντήσει.

Γιατί όλα αυτά τα κακά περικυκλώνουν την ψυχή όταν βγει από το σώμα, ενώ οι αρετές της συμπαραστέκονται, αν βέβαια τις έχει αποκτήσει. Ποιος λοιπόν έχει τη σοφία να προτιμήσει να αγωνιστεί ολόψυχα μέχρι θανάτου, για να λυτρωθεί από όλα αυτά;

Ας κάνουμε λοιπόν ό,τι μπορούμε, και η δύναμη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι μεγάλη στο να βοηθήσει την αδυναμία μας· γιατί ξέρει ότι ο άνθρωπος είναι ταλαίπωρος και του έδωσε τη μετάνοια όσο βρίσκεται στο σώμα, μέχρι την τελευταία του αναπνοή.

(*) Ο αββάς Ησαΐας στη συνέχεια αναφέρει τους άρχοντες αυτούς της κακίας ονοματίζοντάς τους από την αντίστοιχη κακία που καλλιεργούν: πονηρία, φιλαργυρία, μίσος κλπ.

Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, τόμος Α’, Υπόθεση Ι’ (10), σελ. 105. Εκδόσεις Το Περιβόλι της Παναγίας, Θεσσαλονίκη 2001.

Όταν βγει η ψυχή από το σώμα