Με τον γέροντα Πορφύριο – διηγείται ο π. Γεώργιος Καλαντζής, Εφημέριος Αγίου Γερασίμου Ιλισίων – έζησα ένα περιστατικό που έχει σχέση με το πώς ανακάλυψε το νερό που υπάρχει στον Ωρωπό. Κάλεσαν ειδικούς εκεί για να βρουν πού έχει νερό και να κάνουν γεώτρηση. Τους έδειξε ένα μέρος και έκαναν την γεώτρηση σε μεγάλο βάθος, χωρίς να βρουν νερό, αλλ’ εκείνος επέμενε και τους έλεγε «προχωράτε ακόμα λίγο…, προχωράτε ακόμα λίγο…»· και όντως σε απίθανο βάθος βρήκαν νερό, το οποίο όντως ήταν καλό και πολύ νερό. Και αποκάλυψε σ’ εμένα τον ανάξιο λέγοντας: «Βρε, είχα κατέβει και το είχα δοκιμάσει σε εκατοντάδες μέτρα βάθος γης, είχα κατέβει και το δοκίμασα και είπα σε μια στιγμή να το μεταφέρω στις χούφτες μου να το δοκιμάσουν και οι άλλοι ότι είναι πολύ καλό νερό, αλλά φοβήθηκα ότι θα με θεωρήσουν για τρελλό και δεν το έκανα…». Αυτό είναι ένα συγκλονιστικό γεγονός που φανερώνει το χάρισμα της μετακίνησης του Γέροντα.
Είχε έρθει μία ομάδα από την Σερβία, με πρόγραμμα να πάνε να προσκυνήσουν τους Αγίους Τόπους, και είχαμε αγρυπνία και μετά την αγρυπνία θέλησαν και ήρθαν μαζί στον γέροντα Πορφύριο και πιάσαν κουβέντα – μαζί ήταν και ένας Ηγούμενος Σέρβος που ήταν επώνυμος και ελληνομαθής, αλλά δεν θυμάμαι το όνομά του –, και έπιασαν κουβέντα με τον Γέροντα και τους ρωτούσε από ποιο Μοναστήρι είναι και πού είναι το Μοναστήρι τους. Και κάναν περιγραφή του Μοναστηριού τους και στην συνέχεια ο Γέροντας παρενέβη στην περιγραφή και τους λέει «μωρέ, πάνω στο βουνό, στην κορυφή πάνω είναι μια πολιτεία…, ποια πολιτεία είναι;». Ψάχναν, αλλά του είπαν ότι δεν υπάρχει πολιτεία εκεί κοντά. «Βρε, είναι μια πολιτεία μεγάλη…, κόσμος…, κόσμος…». Και ένας από τους μοναχούς που ήταν από την περιοχή, είπε ότι ακριβώς σ’ αυτόν τον χώρο είχαν γίνει εκατόμβες εκτελέσεων. «Ναι, μωρέ, αυτό είναι…, αυτή είναι η πολιτεία…, κόσμος, πολύς κόσμος». Επίσης ενώ περιγράψαν το Μοναστήρι, λέει ο Γέροντας:
– Έχετε, μωρέ, ένα φως μέσα στο Μοναστήρι, ένα φως, τι είναι αυτό;
– Τι είναι Γέροντα; μήπως είναι κανένα καντήλι αναμμένο;
– Μωρέ, ένα φως σου λέω, ένα φως.
Και είχαν Λείψανα ενός τοπικού Αγίου. Από το Κελλί του στον Ωρωπό έβλεπε στην Σερβία στο “Μαύρο ποτάμι” (έτσι λεγόταν η περιοχή).
Από το βιβλίο: «Ο Όσιος Πορφύριος (Μαρτυρίες – Διηγήσεις – Νουθεσίες)». Α’. Μαρτυρίες. Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη», σελ. 168.
