Η σημερινή θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου στον Εσπερινό είναι ο Εσπερινός των Αγίων Παθών. Εν τούτοις, όπως προσέξατε όσοι ήσαστε στην Εκκλησία, η Εκκλησία ήδη έχει μία χαρά σήμερα. Και η χαρά αυτή οφείλεται στο ότι εορτάζουμε την παράδοση του αγίου Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας στον Μυστικό Δείπνο του Κυρίου μας, το οποίο σαν σήμερα ο Κύριος και Θεός μας από άπειρη αγάπη για μας τους ανθρώπους προσέφερε και παρέδωσε στην Εκκλησία Του σε όλους τους αιώνες. Μας έδωσε το Σώμα Του και το Αίμα Του επάνω στον Σταυρό, αλλά μας το άφησε και μέσα στην Εκκλησία μέσα στους αιώνες δια του μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας.
Αυτό δε το αγιότατο Μυστήριο είναι και η αιτία που εμείς οι Χριστιανοί καθαριζόμαστε από τις αμαρτίες μας, συγχωρούμαστε από τις αμαρτίες μας, διότι η θυσία του Χριστού προσφέρθηκε για τη συγχώρηση των αμαρτιών μας. Συγχρόνως όμως και αγιαζόμαστε και ενωνόμαστε με τον Θεό, διότι, αφού κοινωνούμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, γινόμαστε ένα με τον Χριστό, ο οποίος είναι το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, και άρα ενωνόμαστε με τον Τριαδικό Θεό δια του Ιησού Χριστού.
Και όταν ενωνόμαστε με τον Χριστό, η ζωή πλέον του Χριστού γίνεται δική μας ζωή, το Σώμα του Χριστού δικό μας σώμα, το Αίμα του Χριστού δικό μας αίμα. Γι’ αυτό λένε οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να κάνει ο Θεός στον άνθρωπο από το δώρο αυτό της θείας Ευχαριστίας, διότι δεν μας προσφέρει απλώς τη διδασκαλία Του, το Ευαγγέλιό Του, κάποιο θαύμα, αλλά μας προσφέρει τη ζωή Του, τον εαυτό Του, το Σώμα και το Αίμα Του.
Λοιπόν ο Κύριος μας παρέδωσε αυτό το μυστήριο, την θεία Ευχαριστία, από αγάπη για μας. Επειδή μας αγαπάει και δεν θέλει να είμαστε χωρισμένοι από Αυτόν. Θέλει να είμαστε ενωμένοι με Αυτόν. Ούτε θέλει να είμαστε θνητοί· μας θέλει αθανάτους. Ούτε θέλει να είμαστε βεβαρημένοι από αμαρτίες· μας θέλει λουσμένους στο Αίμα Του και καθαρούς και αγίους. Και επειδή ξέρει ότι ως άνθρωποι αμαρτάνουμε, λόγω της αδυναμίας μας, του εγωισμού μας, και παρασυρόμαστε από το πνεύμα του κόσμου που ζούμε, γι’ αυτό έχει την θεία Ευχαριστία, για να μας λούζει μέσα στο Αίμα Του το άγιο, που χύθηκε «εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν την αιώνιον». Και μετά από κάθε Κοινωνία να γινόμαστε «καινοί άνθρωποι» (Εφ. 4:24), νέοι άνθρωποι, άνθρωποι χαριτωμένοι με τη Χάρη του Θεού, συγχωρημένοι, Θεοφόροι, Χριστοφόροι και άνθρωποι της Αναστάσεως, αναστημένοι, προ της αναστάσεως αναστημένοι.
Γι’ αυτό λοιπόν, αδελφοί μου, σήμερα που ο Κύριος μας παρέδωσε το άγιο αυτό Μυστήριο, ας Τον παρακαλέσουμε όλοι πρώτα-πρώτα να μας συγχωρήσει, διότι μέχρι τώρα δεν δώσαμε τη σημασία που έπρεπε να δώσουμε στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Και ήδη μερικοί από εμάς έχουμε να κοινωνήσουμε πολλά χρόνια. Είτε άλλοι κοινωνούμε δυο-τρεις φορές τον χρόνο. Είτε άλλοι κοινωνούμε και συχνότερα, αλλά χωρίς την ευλάβεια που πρέπει και χωρίς την αγάπη προς τον Χριστό που έρχεται μέσα μας.
Για όλα αυτά να ζητήσουμε συγχώρηση από τον Κύριο και να τον παρακαλέσουμε, όπως συγχώρησε τον ευγνώμονα ληστή που είπε «μνήσθητί μου, Κύριε, εν τη Βασιλεία σου», να συγχωρήσει και εμάς. Αλλά και να τον παρακαλέσουμε να μας βοηθήσει από δω και έπειτα αξίως και συχνά να συμμετέχουμε στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας και να έχουμε τον Χριστό μέσα μας.
Αδελφοί μου, ό,τι και να κάνουμε στον κόσμο, άμα δεν έχουμε τον Χριστό, χαρά δεν έχουμε. Αυτό το ξέρουμε όλοι· το έχουμε ζήσει και εμείς που είμαστε εδώ μοναχοί και εσείς που είσαστε στον κόσμο και αγωνίζεστε για το ένα, για το άλλο, για το άλλο ζήτημα.
Σας παρακαλώ· τι χαρά μας έχουν δώσει οι απολαύσεις, τα επαγγέλματα, τα χρήματα, τα σπίτια; Κάποια χαρά δίνουν και αυτά, αλλά την αιώνια χαρά δεν μπορούν να τη δώσουν, την πραγματική ειρήνη της ψυχής δεν μπορούν να τη δώσουν. Μόνον ο Χριστός μας τη δίνει. Γι’ αυτό λοιπόν και εμείς θα κοινωνούμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, για να έχουμε μέσα μας τον Θεό και έτσι να έχουμε χαρά, ειρήνη και ευλογία στη ζωή μας.
Εύχομαι λοιπόν να εορτάσουμε απόψε με βαθιά κατάνυξη και με συναίσθηση της μεγάλης αγάπης που έχει ο Κύριός μας για μας τα πλάσματά Του.
Από το βιβλίο: † Αρχιμανδρίτου Γεωργίου, Ομιλίες σε Εορτές του Τριωδίου και περί αρετών (των ετών 1981-1991) Γ’. Έκδ. Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου, Άγιον Όρος 2017, σελ. 177 (αποσπάσματα).
